زبان فارسی شعر و ادب

سلام

کل شعر از ابتدا در باره یک اصل عرفانی فلسفی هستش که در همه عالم برقراره و اون اینکه یک میل و عشق و کشش هستش که باعث ایجاد همه عالم و باعث حرکت اون به سمت یک مقصد هستش. (یکی میل است ...)

بعد شاعر همین که این اصل رو در بیت اول میگه ، در ادامه به وجود این میل  و کشش در مصادیقی از آفرینش اشاره میکنه و میگه در  آسمان و زمین وآتش و باد و خاک و ... خلاصه همه چیز، همین یک میل از منبع آفرینش هستش که وجود داره و عالم را به حرکت و تکاپو در آورده.  لذا، در ایکی از این ابیات میگه که همین میل هستش و همین که به وفور در همه چیز و همه جا هست. 

«جنیبت» یعنی اسب یدک و گاری کش (که معمولا گاری پادشاهی رو می کشیدند)؛ خیل هم یعنی دسته و گروهی از چیزی.  اینجا یعنی همین میل هستش که اسب به اسب و خیل در خیل در این عالم وجود داره و  همه جا هست و همه چیز رو پر کرده و عالم رو (که مانند یک یدک و گاری هستش) داری به سمت یک مقصد خاص می کشونه.