"Tariff Quota" چیست

سهمیه های تعرفه ای را می توان از سهمیه های وارداتی متمایز کرد. سهمیه تعرفه ای اجازه واردات مقدار معینی از کالا را بدون عوارض گمرکی یا با نرخ پایین تر می دهد، در حالی که مقادیر بیش از سهمیه مشمول نرخ عوارض بالاتری هستند. از سوی دیگر، سهمیه واردات، واردات را به طور مطلق محدود می کند.

اگر مقدار واردات تحت یک سهمیه کمتر از مقداری باشد که در صورت عدم وجود سهمیه وارد می شود، ممکن است قیمت داخلی کالای مورد نظر افزایش یابد. مگر اینکه دولت سیستمی برای صدور مجوز به واردکنندگان به منظور دریافت تفاوت بین قیمت داخلی بالاتر و قیمت خارجی به عنوان درآمد حفظ کند، واردات چنین کالاهایی می تواند منبع سودآوری برای سود خصوصی باشد.

محدودیت‌های تجاری کمی برای اولین بار در طول جنگ جهانی اول و بلافاصله پس از آن در مقیاس وسیع اعمال شد. در طول دهه ۱۹۲۰، سهمیه‌ها به تدریج لغو شدند و تعرفه‌ها جایگزین شدند. موج بزرگ بعدی حمایت از سهمیه ها در دوران رکود بزرگ در اوایل دهه ۱۹۳۰ رخ داد، و فرانسه در سال ۱۹۳۱ یک سیستم جامع سهمیه بندی را به کشورهای اروپایی ارائه کرد. اما ایالات متحده تمایل بیشتری به استفاده از آنها داشت.

سهمیه های تعرفه ای مقادیر محدودی از کالاهای خاص است که:

شما می توانید در دوره های مشخص با نرخ های کاهش یافته یا صفر در مقابل عوارض گمرکی عادی وارد کنید.
مقداری که می توانید وارد کنید را می توان در واحدهای کمیت، ارزش، حجم یا وزن بیان کرد.
دوره های اعتبار ممکن است متفاوت باشد، به عنوان مثال، سالانه، ماهانه و غیره.
برای بهره مندی از سهمیه تعرفه ای، باید در اظهارنامه گمرکی خود سهمیه را برای ترخیص برای گردش آزاد درخواست کنید. تاریخ پذیرش اظهارنامه گمرکی باید در مدت اعتبار آن سهمیه باشد.

همچنین امکان درج ادعای سهمیه تعرفه ای در اظهارنامه واردات از پیش تسلیم شده وجود دارد. 

مرجع انگلیسی دو سایت زیر: 

سایت اول 👇

https://www.britannica.com/money/quota

سایت دوم 👇

https://www.revenue.ie/en/customs/businesses/origin/tariff-quotas.aspx