"پول‌شویی از طریق صنایع لوکس" (Luxury Industry Money Laundering)

پول‌شویی از طریق صنایع لوکس (Luxury Industry Money Laundering) معمولاً به این صورت انجام می‌شود که افراد یا گروه‌های متخلف از این صنایع برای پنهان‌سازی منبع پول‌های غیرقانونی استفاده می‌کنند. این فرآیند به شکل خرید و فروش اقلام بسیار گران‌قیمت مانند آثار هنری، جواهرات، خودروهای لوکس، یا ملک‌های خاص انجام می‌شود. به عنوان مثال، فردی ممکن است یک اثر هنری یا کالای لوکس را با پول غیرقانونی خریداری کند و سپس آن را بفروشد، به طوری که پول به ظاهر از طریق یک معامله قانونی به دست آمده باشد.

در رابطه با NFTها (توکن‌های غیرقابل تعویض)، به ویژه در زمینه‌های هنری و موسیقی، برخی معتقدند که این ابزارها می‌توانند به عنوان وسیله‌ای برای پول‌شویی استفاده شوند. دلیل این امر این است که NFTها مانند آثار هنری سنتی می‌توانند ارزش‌گذاری بسیار بالایی داشته باشند، اما چون تکنولوژی بلاک‌چین و رمزارزها همچنان نسبتاً جدید و کمتر قابل ردیابی هستند، می‌توان از آن‌ها برای انتقال ارزش‌های مالی به شیوه‌ای پیچیده استفاده کرد.

برخی نکات که این نظریه را تقویت می‌کنند عبارتند از:

1. قیمت‌گذاری غیراستاندارد: NFTها می‌توانند با قیمت‌های بسیار بالا خرید و فروش شوند که ممکن است معقول نباشد و به پول‌شویی کمک کند.
2. ناشناس بودن در تراکنش‌ها: در بیشتر پلتفرم‌های مبتنی بر بلاک‌چین، کاربران می‌توانند با ناشناس بودن کامل تراکنش‌های مالی خود را انجام دهند.
3. عدم نظارت قوی: بازار NFT هنوز تحت نظارت‌های قانونی سختگیرانه قرار نگرفته است و این می‌تواند فرصت‌هایی برای افراد سودجو فراهم کند.

بنابراین، هرچند NFTها به طور مستقیم برای پول‌شویی طراحی نشده‌اند، اما به دلیل ویژگی‌های خاص خود می‌توانند برای این هدف استفاده شوند، مشابه با آثار هنری و کالاهای لوکس.

پولشویی از طریق صنایع لوکس و NFT‌ 

پولشویی فرایندی است که در آن منشاء پول‌های به‌دست‌آمده از راه‌های غیرقانونی پنهان می‌شود. صنایع لوکس به دلیل بهای بالای کالاها و معاملات بین‌المللی‌شان، هدفی متداول برای پولشویی است. مجرمان از بازار لوکس برای پولشویی استفاده می‌کنند زیرا این صنعت قادر است مقادیر زیادی پول را با حداقل بررسی جذب کند. اقلام لوکس مانند خودروهای گران‌قیمت، جواهرات، ساعت‌ها و املاک، روش‌هایی غیرمستقیم برای پنهان‌سازی پول‌های غیرقانونی فراهم می‌کنند. این روش که اغلب با عنوان "پولشویی از طریق صنایع لوکس" (Luxury Industry Money Laundering یا LIML) شناخته می‌شود، به عنوان ابزاری برای قانونی جلوه دادن ثروت غیرقانونی استفاده می‌شود.

یکی از راهبردهای اصلی شامل خرید کالاهای لوکس با ارزش بالا با استفاده از پول‌های غیرقانونی است. مجرمان معمولاً اقلام گران‌قیمت و قابل حمل آسان مانند آثار هنری، لباس‌های طراحان معروف یا خودروها را می‌خرند و سپس این دارایی‌ها را به فروش می رسانند. درآمد حاصل از این فروش‌ها به نظر قانونی می‌آید، به‌ویژه زمانی که از طریق حراجی‌ها یا فروشندگان خصوصی که ملزم به افشای هویت خریداران نیستند، انجام شود. در برخی موارد، این کالاها از طریق شرکت‌های صوری یا واسطه‌ها خریداری می‌شوند تا فاصله بیشتری بین معامله و پولشویی ایجاد شود.

علاوه بر این، املاک یکی از راه‌های عمده برای پولشویی در صنعت لوکس است. مبالغ زیادی را می‌توان به راحتی به املاک لوکس منتقل کرد، علی الخصوص در حوزه‌هایی که قوانین مبارزه با پولشویی (AML) ضعیف هستند. مجرمان اغلب با نام‌های جعلی یا از طریق شرکت‌های خارج از کشور، که ردیابی منشاء پول‌ها را دشوار می‌کند،  املاک گران‌قیمت می‌خرند.  آن‌ها ممکن است مدتی این املاک را نگه دارند و سپس با فروش مجدد آن‌ها، پول‌های غیرقانونی را به سودهای قانونی تبدیل کنند.

بازار لوکس همچنین معاملات بین‌مرزی را تسهیل می‌کند، که این خود لایه دیگری از پیچیدگی به تحقیقات پولشویی اضافه می‌کند. خریدهای لوکس بین‌المللی می‌توانند از تفاوت‌های قوانین AML در کشورهای مختلف سوءاستفاده کنند. برخی کشورها به دلیل قوانین ضعیف نظارتی یا عدم شفافیت بانکی به  پناهگاه‌های امن برای پولشویان تبدیل می شوند .

NFT و پولشویی

توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) اخیراً به عنوان ابزار دیگری برای پولشویی ظاهر شده‌اند. NFTها دارایی‌های دیجیتالی هستند اغلب به شکل آثار هنری و   کلکسیونی که مالکیت اقلام دیجیتالی یا فیزیکی منحصربه‌فردی را نمایندگی می‌کنند. از آنجایی که آن‌ها بر پایه فناوری بلاک‌چین عمل می‌کنند، تراکنش‌های مربوط به NFTها به طور نظری قابل ردیابی هستند، اما ناشناسی ذاتی در ارزهای دیجیتال حفره‌هایی برای فعالیت‌های مجرمانه ایجاد می‌کند.

NFTها به دلیل نحوه معامله‌شان در پلتفرم‌های غیرمتمرکز   در معرض پولشویی قرار دارند. مجرم می‌تواند ی با پول‌های غیرقانونی یک   NFT بخرد یا ایجاد کند،  سپس آن را با قیمتی گزاف به یک همدست یا از طریق یک شرکت صوری بفروشد و ادعا کند پول حاصل از فروش آن کاملا قانونی است . با توجه به ارزش‌گذاری‌های سلیقه ای در NFTها، قیمت‌ها می‌توانند بدون جلب توجه دست‌کاری شوند، زیرا هیچ استاندارد قطعی برای تعیین ارزش آن‌ها وجود ندارد.

علاوه بر این، ناشناسی کیف پول‌های ارز دیجیتال شناسایی مجرمان را دشوارتر می‌کند. خریدار می‌تواند با استفاده از ارز دیجیتال یک NFT بخرد بدون اینکه مجبور باشد هویت واقعی خود را فاش کند، که این امر منبع پول را بیشتر پنهان می‌کند. این ناشناسی، به همراه معاملات غیرمتمرکز، NFTها را برای مجرمانی که به دنبال شست‌وشوی پول خود هستندبسیار جذاب کرده است.

روش دیگر،  ''Wash Trading'' است، که در آن مجرم یک NFT را بین حساب‌های مختلفی که تحت کنترل خود دارد خرید و فروش می‌کند تا این تصور را ایجاد کند که تراکنش‌ها قانونی هستند. این عمل می‌تواند ارزش یک NFT را به‌صورت مصنوعی افزایش دهد و منشاء پول را بیشتر پنهان کند.

نتیجه‌گیری و واکنش‌های نظارتی

هر دوی  صنایع لوکس و NFT ها چالش‌های قابل توجهی برای  مبارزه با پولشویی ایجاد می‌کنند. ارزش بالای کالاها در صنایع لوکس و گستره بین‌المللی آن، همراه با ناشناسی و نوسانات بازار NFT، زمینه مناسبی برای طرح‌های پولشویی فراهم می‌آورند. دولت‌ها و نهادهای نظارتی به طور فزاینده‌ای این آسیب‌پذیری‌ها را شناسایی می‌کنند و خواستار نظارت دقیق‌تر هستند.

برای مقابله با این خطرات، برخی کشورها قوانین مبارزه با پولشویی (AML) و شناسایی مشتری (KYC) را در هر دو بخش صنایع لوکس و NFTها سخت‌گیرانه‌تر می‌کنند. در صنایع لوکس، اقداماتی مانند تأیید هویت خریداران و ردیابی تراکنش‌ها از طریق فناوری بلاک‌چین می‌تواند به محدود کردن فعالیت‌های غیرقانونی کمک کند. در مورد NFTها، پیشنهادها شامل گسترش قوانین AML به معاملات ارزهای دیجیتال و پلتفرم‌های NFT، اجرای پروتکل‌های KYC و نظارت بر تراکنش‌های بزرگ و غیرعادی است.

پول‌شویی از طریق صنایع لوکس به این صورت انجام می‌شود که افراد پول‌های غیرقانونی خود را از طریق خرید و فروش کالاهای لوکس مانند جواهرات، آثار هنری، خودروهای گران‌قیمت و املاک پنهان می‌کنند. این کالاها به دلیل ارزش بالای خود و امکان فروش مجدد با قیمت‌های متفاوت، ابزاری مناسب برای پنهان کردن منشأ پول‌های غیرقانونی هستند.

مراحل پول‌شویی در صنایع لوکس:

1. خرید کالاهای لوکس: پول‌های غیرقانونی برای خرید کالاهای لوکس استفاده می‌شوند.
2. فروش مجدد: این کالاها به قیمت‌های متفاوت به فروش می‌رسند تا منشأ پول پنهان شود.

3. انتقال پول: پول حاصل از فروش کالاهای لوکس به حساب‌های بانکی مختلف منتقل می‌شود تا ردیابی آن دشوارتر شود.

پول‌شویی از طریق NFTها:

NFTها (توکن‌های غیرقابل تعویض) نیز به دلیل ویژگی‌های خاص خود، مانند ناشناس بودن و نوسان قیمت، می‌توانند ابزاری برای پول‌شویی باشند. در این روش، افراد می‌توانند NFTها را با قیمت‌های بسیار بالا خریداری و سپس با قیمت‌های متفاوت به فروش برسانند تا منشأ پول پنهان شود.

دلایل استفاده از NFTها برای پول‌شویی:

1. ناشناس بودن: تراکنش‌های NFT به صورت ناشناس انجام می‌شوند.
2. نوسان قیمت: قیمت NFTها می‌تواند به سرعت تغییر کند، که این امر امکان پنهان کردن منشأ پول را فراهم می‌کند.
3. عدم نظارت کافی: قوانین و مقررات مربوط به NFTها هنوز در مراحل ابتدایی هستند و نظارت کافی بر روی آن‌ها وجود ندارد.

**پول‌شویی از طریق صنایع لوکس** به این صورت انجام می‌شود که پول‌های غیرقانونی با خرید کالاهای گران‌قیمت مانند جواهرات، آثار هنری، ماشین‌های لوکس، و ساعت‌های کمیاب وارد چرخه مالی قانونی می‌شوند. در این روش، افراد با استفاده از پول غیرقانونی این کالاها را خریداری می‌کنند، سپس آنها را می‌فروشند یا مبادله می‌کنند تا پول به‌دست‌آمده را قانونی جلوه دهند. صنایع لوکس به دلیل نبود شفافیت کافی در معاملات و ارزش‌گذاری سخت کالاهای نادر، بستری مناسب برای پول‌شویی فراهم می‌کنند.

در مورد **NFTها (توکن‌های غیرقابل تعویض)**، بله، این ابزارها به دلیل ویژگی‌های خاصی که دارند، می‌توانند به عنوان ابزاری برای پول‌شویی استفاده شوند. NFT‌ها، که به‌عنوان یک دارایی دیجیتال غیرقابل تعویض عمل می‌کنند، به خریداران و فروشندگان اجازه می‌دهند بدون نیاز به کنترل‌های مالی شدید، ارز دیجیتال را جابه‌جا کنند. برخی افراد می‌توانند NFTهای هنری یا موسیقی را با قیمتی بسیار بالا خریداری کنند و سپس آنها را بفروشند تا پول غیرقانونی‌شان را پاک کنند.

این فرآیند پول‌شویی در NFT‌ها به دلیل ناشناس بودن تراکنش‌ها و نبود قوانین جامع برای ارزهای دیجیتال، می‌تواند ساده‌تر از سیستم‌های مالی سنتی انجام شود.