إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ

آیه 

إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنْسَانُ ۖ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولً

 معروف به آیه امانت، چگونه به پذیرفتن امانت الهی توسط انسان اشاره می‌کند و چه مفهومی از مسئولیت و جایگاه انسان در جهان دارد؟