نقش احساسات در مذاکره

تو هر مذاکره‌ای، احساسات یه جور چاشنی‌ ان. اگه خوب ازشون استفاده کنی، می‌تونن نتیجه رو از این رو به اون رو کنن، ولی اگه رهاشون کنی، ممکنه همه چیزو به‌هم بریزن.

اول از همه، باید بدونی که احساساتت مثل سیگنال‌ ان: ناراحتی، ترس، خشم یا حتی خوشحالی زیاد می‌تونه به طرف مقابل پیام‌هایی بده که شاید خودت نمی‌خوای منتقل بشن. مثلاً عصبانیت ممکنه قدرت‌نمایی به‌نظر بیاد، ولی خیلی وقتا نشون می‌ده کنترل اوضاع از دستت در رفته.

همین که بدونی داری عصبی می‌شی یا هیجان‌زده‌ای، یعنی یه قدم ازش جلوتری.

نذار احساست کنترلت کنه؛ خودت هدایتش کن. مثلاً اگه عصبانی شدی، یه مکث کن، نفس بکش، حرفتو منطقی‌تر بزن.

اگه دیدی اون یکی مضطربه یا عصبانیه، شاید وقتشه یه فضای امن‌تر بسازی یا لحنتو آروم‌تر کنی تا فضا درست شه.

وقتی طرف حس کنه درکش کردی، حتی اگه اختلاف نظر دارید، احتمال همراهی‌ش بیشتر می‌شه.

با یه جمله‌ی منطقی یا یه سوال دقیق، دوباره کنترل فضا رو بگیر.

(امضا: لبخندِ منطقی)