مغالطه نقل قول ناقص

اگر فردي عمداً يا سهواً، فقط بخشي از سخن مرجع مورد استناد خود را برگزيند و نقل کند که محتواي آن مغاير با نظر اصلي و واقعي آن مرجع باشد، مرتکب اين مغالطه شده است.

يعني قسمت‌هايي از سخن مرجع مورد استفاده را حذف کند که با حذف آن قسمت‌ها، محتواي کلام آن مرجع به معنايي مغاير با نظر اصلي آن مرجع تبديل شود. خصوصاً اين اتفاق در نقل قول از سخنان بزرگان يا نقل از منابع ديني همچون استناد به بخشي از آيات قرآن براي اثبات عقيده خود بيشتر ديده مي‌شود.

مثال:

۱.  اگر يکي از شخصيت‌هاي مهم و تاثيرگذار در مورد يک ديوان شعر چنين نظري دهد: «اين ديوان، خوب بوده و مجموعه اشعار لذت‌بخشي دارد، البته هرگز با اشعار قوي برابري نمي‌کند، اما به هر حال، اگر در جايي به ديوان شاعران برتر دسترسي نداشته باشيد، توصيه مي‌کنم که در تنهايي به مطالعه اين کتاب بپردازيد.» و ناشر آن کتاب اين عبارت را به اين صورت پشت جلد آن ديوان چاپ کند: «اين ديوان، خوب بوده و مجموعه اشعار لذت‌بخشي دارد… توصيه مي‌کنم که در تنهايي به مطالعه اين اشعار بپردازيد.»

۲.  قرآن کريم هم عقيده سکولاريسم را تاييد مي‌کند آنجا که مي‌فرمايد: يا ايها الذين آمنوا عليکم انفسکم لايضرّکم من ضل اذا اهتديتم؛ اي مردم با ايمان، شما مسؤول خودتان هستيد و اگر همه مردم ديگر هم گمراه شوند به شما آسيبي نمي‌رسد، پس به دين‌داري خودتان بچسبيد و کاري به کار ديگران نداشته باشيد.

در حالي که آيات قرآن کريم در يک موضوع بايد در کنار هم و همه با هم ديده شود و استناد به تنها چند آيه در يک موضوع و غفلت از آيات ديگر در آن موضوع، مغالطه نقل قول ناقص است که خود قرآن کريم هم اشاره کرده است که «افتؤمنون ببعض الکتاب و تکفرون ببعض»: آيا به بخشي از کتاب ايمان مي‌آوريد و به بخشي ديگر کافر مي‌شويد؟

* باز نشر از سایت: 👇

http://rahnamehmag.ir/بیست-و-پنج-مغالطه-کاربردی-و-مورد-ابتلا/