مفهوم یک دیالوگ از نمایشنامه شاه لیر
این دیالوگ از زبان دلقک در پرده سوم و صحنه دوم بیان میشه اما من متوجه منظور آن نمی‌شوم ممنون میشوم کسی برایم توضح بدهد:
[آن که خانه ای دارد که سرپناهی باشد، کلاهخود خوبی به سر دارد.
((آن یک برین ماهی قباد که می‌خواهد
پیش از سر داشتن خانه ای داشته باشد ))
خودش و آن سرش شپش خواهند گذاشت برای همین است که گدا ها چندين بار عروسی می‌کنند.]
مشکل بنده خطی است که داخل پرانتز گذاشتم.
٢ پاسخ
در اینجا «ماهی قباد» یا «mackerel of the sea» (ماهی شاه‌ماهی) نماد کسی است که به فکر آینده و برنامه‌ریزی طولانی‌مدت نیست و برعکس، اولویت‌هایش به هم ریخته است. دلقک به کنایه می‌گوید اگر کسی پیش از آن‌که سر (عقل و تدبیر) داشته باشد، بخواهد خانه‌ای (سرپناه یا امنیت) برای خود پیدا کند، عاقبت به جایی نخواهد رسید. این فرد نه تنها نمی‌تواند خود و زندگی‌اش را مدیریت کند، بلکه ممکن است دچار مشکلاتی شود، مانند شپش‌هایی که بر سرش خواهند نشست، یعنی اوضاع او بدتر خواهد شد.
در کل، دلقک با این جملات به شاه لیر طعنه می‌زند که تصمیمات عجولانه و بدون فکر او، مانند تقسیم پادشاهی‌اش بین دخترانش، به نتایج ناگواری منجر خواهد شد.
در این دیالوگ از نمایشنامه “شاه لیر” نوشته ویلیام شکسپیر، دلقک به نوعی از حکمت عامیانه و طنز استفاده می‌کند تا نکته‌ای عمیق را بیان کند.
بخش داخل پرانتز به این معناست که کسی که می‌خواهد قبل از داشتن سرپناه (خانه) به دنبال سر (کلاهخود) باشد، در نهایت خودش و سرش شپش خواهند گذاشت. این جمله به نوعی به اولویت‌بندی نادرست اشاره دارد؛ یعنی کسی که به جای تأمین نیازهای اساسی (مثل سرپناه) به دنبال چیزهای غیرضروری (مثل کلاهخود) باشد، در نهایت دچار مشکلات بیشتری خواهد شد.
توضیح کلی دیالوگ:
- خانه و سرپناه: نماد نیازهای اساسی و اولیه زندگی است.
- کلاهخود: نماد چیزهای غیرضروری و تجملاتی است.
شپش گذاشتن: نماد مشکلات و گرفتاری‌هایی است که از اولویت‌بندی نادرست ناشی می‌شود.
دلقک با این دیالوگ می‌خواهد بگوید که باید ابتدا نیازهای اساسی و ضروری را تأمین کرد و سپس به دنبال چیزهای دیگر رفت. این نکته به نوعی به وضعیت شاه لیر و تصمیمات نادرست او نیز اشاره دارد.
پاسخ شما
