جنگل‌های هیرکانی گیلان

خب اول از همه بدونیم که اسم "هیرکانی" از یه واژه‌ی باستانی میاد، مربوط به "هیرکانیا"؛ اسم قدیم گیلان و مازندران. این جنگل‌ها چیزی حدود ۴۰ میلیون سال عمر دارن! یعنی وقتی دایناسورا تازه منقرض شده بودن، این جنگل‌ها داشتن برای خودشون فت‌و‌فراخ می‌روییدن!

جنگل‌های هیرکانی از بازمانده‌های دوران سوم زمین‌شناسی‌ان. انگار یه موزه‌ی زنده‌ن! پر از گونه‌هایی که تو خیلی جاهای دیگه‌ی دنیا منقرض شدن، ولی این‌جا هنوز هستن.

از درخت‌های تنومند مثل راش و بلوط گرفته تا گیاهای نادر مثل شمشاد هیرکانی. اینجا هرچی درخت خوشگل و کمیاب بخوای، یه گوشه‌اش داره.

خرس قهوه‌ای، پلنگ ایرانی، سمندر خال‌زرد، و کلی پرنده‌ی نایاب اینجا خونشونه. یعنی توش زندگی جریان داره، اونم چه زندگی‌ای!

یه ترکیب فوق‌العاده از رطوبت دریای خزر و کوه‌های البرز. بارون میاد، مه میاد، و این یعنی طبیعت همیشه سبزه و زنده.

چون یونسکو دنبال جاهایی می‌گرده که یا خیلی تاریخی‌ان، یا خیلی طبیعی و خاص، یا اصلاً ترکیبی از هردو. جنگل‌های هیرکانی هم قدمت دارن، هم نایابن، هم یه جورایی حافظ تنوع زیستی کره‌زمین‌ان.

جنگل‌های هیرکانی گیلان فقط یه مشت درخت نیستن. اینا مثل یه کتاب کهنه‌ان که از میلیون‌ها سال پیش تا حالا، مونده تا بهمون بگه زمین چی کشیده و چی از دست داده.

ثبت‌شون تو یونسکو یعنی یه جور مهر تایید جهانی:

پس اگه یه‌بار رفتی اون‌ورا و صدای پرنده‌ها و بوی نم خاک خورد به دماغت، بدون داری تو دل تاریخ قدم می‌زنی، نه فقط یه جنگل معمولی.