آیه 177 سوره بقره

در آیه 177 سوره بقره، نیکوکاری به‌طور جامع تعریف شده است. این آیه بیان می‌کند که نیکوکاران باید به خدا ایمان داشته باشند و به روز قیامت، فرشتگان، کتاب‌های آسمانی و پیامبران ایمان آورند. همچنین، نیکوکاران باید مال خود را به خویشاوندان، یتیمان، نیازمندان، مسافران و در راه ماندگان بدهند و در راه آزادی بردگان و برپایی نماز و پرداخت زکات تلاش کنند.

این آیه به وضوح ارتباط بین ایمان و عمل صالح را برقرار می‌کند. ایمان به خدا و اصول دینی نه تنها یک حالت درونی است، بلکه باید به‌صورت اعمال نیکو و رفتارهای اخلاقی نیز تجلی یابد. از این رو، نیکوکاری به‌عنوان نشانه‌ای از ایمان واقعی در نظر گرفته می‌شود. بنابراین، ایمان و عمل صالح در اسلام به‌طور عمیق به هم مرتبط هستند و هر یک می‌تواند بر دیگری تأثیر بگذارد. اعمال نیکو می‌توانند ایمان را تقویت کنند و برعکس، ایمان قوی‌تر می‌تواند به انجام بیشتر اعمال نیکو منجر شود

نیکوکاری آن نیست که روی به جانب مشرق یا مغرب کنید (چه این چیز بی‌اثری است) لیکن نیکوکاری آن است که کسی به خدای عالم و روز قیامت و فرشتگان و کتاب آسمانی و پیغمبران ایمان آرد و دارایی خود را در راه دوستی خدا به خویشان و یتیمان و فقیران و در راه ماندگان و گدایان بدهد و در آزاد کردن بندگان صرف کند، و نماز به پا دارد و زکات مال (به مستحق) بدهد، و نیز نیکوکار آنانند که با هر که عهد بسته‌اند به موقع خود وفا کنند و در حال تنگدستی و سختی و هنگام کارزار صبور و شکیبا باشند. (کسانی که بدین اوصاف آراسته‌اند) آنها به حقیقت راستگویان و آنها به حقیقت پرهیزکارانند.
اين آيه پانزده صفت نيك را در سه بخشِ ايمان، عمل و اخلاق بيان نموده است. در بخش ايمان، به مسئله ايمان به خدا، فرشتگان، انبيا، قيامت و كتب آسمانى اشاره شده و در بخش عمل، به مسائل عبادى مانند نماز و اقتصادى مانند زكات و اجتماعى مانند آزاد نمودن بردگان و نظامى مانند صبر در جبهه و جنگ، و روحى وروانى مثل صبر در برابر مشكلات، اشاره گرديده است. و در بخش اخلاقى به وفاى به عهد و دل كندن از مادّيات و ترحّم به فقرا اشاره شده است.

ايمان به خدا، سبب خضوع انسان در برابر حقّ و عدم تسليم در برابر طاغوت‌هاست. ايمان به قيامت، موجب وسعت ديد و بلندى همّت مى‌گردد. ايمان به وجود ملائكه، نشانه‌ى ايمان به تشكيلات ماوراى طبيعت است. ايمان به انبيا، ايمان به وحى و جريان هدايت در طول تاريخ است و دليل بر اينكه انسان در اين جهان رها و بى‌برنامه نبوده است.

انفاق، بيانگر روح تعاون و نوع دوستى، و نماز، پيوند مستقيم با خدا، و زكات برنامه‌ريزى و اقدام براى حل مشكل محرومان، و وفاى به عهد، موجب تحكيم ارتباطات، و صبر، عامل آبديده شدن انسان‌هاست.

* باز نشر از سایت: 👇

https://wiki.ahlolbait.com/آیه_177_سوره_بقره#:~:text=نیکوکاری آن نیست که روی,به پا دارد و زکات