مفهوم کنایی "گفتا تو بندگی کن /او بنده پرور آید "

ابتدا ذکر این نکته مهمه که در بعضی از نسخه‌ها به جای -او-، -کو- ضبط شده، 

گفتا تو بندگی کن-کو بنده‌پرور آید(که او بنده‌پرور خواهد آمد)

الزامی نداره چندان الهی و آسمانی معنی کنیم بیت رو، کنایه از رعایت آداب عاشقی داره، خواه معشوق آسمانی باشه و خواه زمینی، خواجه در بیتهای دیگری هم عاشق رو بارها ملزم به رعایت آداب عاشقی کرده، 

عتابِ یارِ پری‌چهره عاشقانه بکش

که یک کرشمه تلافیِ صد جفا بکند

البته معشوق هم ملزم به رعایت آداب معشوقی هست که خب بیانش مجال دیگری می‌طلبه…

تعبیر شخصی: 👇

گفتم تو آداب بندگی و اطاعت و فرمانبرداری از خدایت را بجا آور تا ببینی خالقت چگونه بنده نواری می‌کند و سایه‌ی مرحمت خویش را بر سرت می‌کشد. 

مفهوم کنایی: شرط اول مورد مهر و رحمت خاص قرار گرفتن، بندگی و اطاعت از حضرت حق است.