این ابیات از امیر خسرو دهلوی را معنی کرده و مفهوم آنرا بیان نمایی

درونی ده که بیرون نبود از درد
به بیرون و درون نبود ز تو فرد

چنان دارم که تا پاینده باشم
نه از جان بلکه از دل زنده باشم

مرا در شعله‌های شوق خود نه
چو خاکستر شوم بر باد در ده

بهر چه آید درونم دار خرسند
برون هم، زیور خرسندیم بند

✏ «امیرخسرو دهلوی»