آنتی‌ژن و آنتی‌بادی چیستند و چگونه با هم تعامل می‌کنند؟

آنتی‌ژن و آنتی‌بادی دو جزء مهم سیستم ایمنی بدن هستند که نقش حیاتی در دفاع بدن در برابر عوامل بیماری‌زا دارند.

آنتی‌ژن (Antigen)

آنتی‌ژن‌ها موادی هستند که می‌توانند پاسخ ایمنی را در بدن تحریک کنند. این مواد می‌توانند شامل باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها، سموم و حتی سلول‌های سرطانی باشند. آنتی‌ژن‌ها معمولاً پروتئین‌ها یا پلی‌ساکاریدهایی هستند که بر روی سطح سلول‌های خارجی قرار دارند و توسط سیستم ایمنی به عنوان مواد خارجی شناسایی می‌شوند.

آنتی‌بادی (Antibody)

آنتی‌بادی‌ها یا ایمونوگلوبولین‌ها پروتئین‌های دفاعی هستند که توسط سلول‌های پلاسمای سیستم ایمنی تولید می‌شوند. هر آنتی‌بادی به طور خاص برای یک آنتی‌ژن خاص طراحی شده است و به آن متصل می‌شود. آنتی‌بادی‌ها به شکل Y هستند و دارای نواحی متغیری هستند که به آنتی‌ژن‌ها متصل می‌شوند.

تعامل آنتی‌ژن و آنتی‌بادی

وقتی یک آنتی‌ژن وارد بدن می‌شود، سیستم ایمنی آن را شناسایی کرده و آنتی‌بادی‌های خاصی را تولید می‌کند که به آن آنتی‌ژن متصل می‌شوند. این اتصال می‌تواند به چندین روش به دفاع بدن کمک کند:

1. خنثی‌سازی: آنتی‌بادی‌ها می‌توانند بخش‌های مهم آنتی‌ژن‌ها را مسدود کنند و مانع از عملکرد آن‌ها شوند.
2. آگلوتیناسیون: آنتی‌بادی‌ها می‌توانند آنتی‌ژن‌ها را به هم بچسبانند و توده‌هایی تشکیل دهند که برای سلول‌های ایمنی جذاب‌تر هستند.

3. فعال‌سازی کمپلمان: آنتی‌بادی‌ها می‌توانند سیستم کمپلمان را فعال کنند که منجر به تخریب سلول‌های خارجی می‌شود.

این تعاملات به سیستم ایمنی کمک می‌کنند تا عوامل بیماری‌زا را شناسایی و از بین ببرد و بدن را در برابر عفونت‌ها محافظت کند.