این ابیات زیبا از صائب را معنی کنید و مفهوم آنرا بیان نمایید

بر دل تازه خیالان مخور از زخم زبان
از ره نوسفران خار به مژگان بردار

چشمه خون ز دل سنگ گشودن سهل است
نامه درد مرا مهر ز عنوان بردار

شاهی و عمر ابد هر دو به یک کس ندهند
ای سکندر طمع از چشمه حیوان بردار

از صدف تا کف خود بحر گشوده است ،ای ابر
تخم اشگی بفشان، گوهر غلطان بردار

از جگرسوختگان خشک گذشتن ستم است
توشه آبله ای بهر مغیلان بردار

✏ «صائب تبریزی»