در بیت زیر ، چگونه "رخ تازه صبح" به "روی مزار" تشبیه شده و این تشبیه چه پیامی دارد؟

شاید بشه گفت چشم و دلی که متوجه بشه شب برای راز و نیاز و کشف و مکاشفه چقدر ضروری و مهمه(مثل شبهای قدر)  با صبح شدن ناراحت می‌شه که چرا اون وصالِ حقیقت و راز ‌و نیاز ادامه پیدا نکرده و شب تموم شده و  مثل دیدن گل روی سنگ قبر ناراحت می‌شه از رسیدن صبح و تمام شدن شب