پس زبان محرمی خود دیگرست همدلی از همزبانی بهترست

این بیت از مولانا در مثنوی معنوی آمده است و به اهمیت همدلی و درک متقابل اشاره دارد. معنای این بیت به این صورت است:

“پس زبان محرمی خود دیگرست” به این معناست که زبان و شیوه ارتباطی کسانی که با هم محرمانه و صمیمی هستند، متفاوت است. این زبان، زبان دل و همدلی است، نه صرفاً زبان گفتاری.

“همدلی از همزبانی بهترست” به این معناست که همدلی و درک متقابل از همزبانی و داشتن زبان مشترک مهم‌تر و ارزشمندتر است. به عبارت دیگر، ارتباط قلبی و عاطفی بین افراد از ارتباط زبانی و گفتاری مهم‌تر است.

این بیت به اهمیت ارتباط عمیق و معنوی بین افراد اشاره دارد و تأکید می‌کند که درک و همدلی واقعی از هر نوع ارتباط زبانی فراتر است.

خالی از لطف نیست اگر کاملِ قصه رو در مثنوی بخونید ولی درینجا مولانا می‌خواد بگه صرفِ هم زبان بودن یا خویش و پیوندی داشتن باعث همدل بودن و احساس نزدیکی نمی‌شه، به عبارت دیگه دل و یکی بودن دلها برای نزدیکی رو خیلی مهمتر می‌دونه تا نسبتهای خویشاوندی یا اجتماعی و …

نزدیک بودن دلهاست که مهمه