"بز" در ادبیات و نقاشی و فرهنگ پارسی

نماد فراوانی رزق و همینطور شهوت ، چنانچه اکثر نقش های عهد عتیق تصویر شخصی را که بالا تنه انسان است و پایین تنه بز است مشهود است که در ثورا به حرف نون دلالت دارد ،