قران کریم ، تفسیر و ترجمه

با سلام ، بنده میخواستم خودم در مورد این آیه و ترجمه و تفسیری که یک روح تشنه معرفت از این آیه داره رو مطرح کنم که مطمئنا کلید حل معماهای بسیاری است ، آیه با یتوفئکم باللیل شروع میشود ، و خب همه میدانیم میراندن او فقط به شب اختصاص ندارد در روز هم میمیراند ، ما جرحتم ، به ما کسبتم ترجمه شده ولی جرح   به معنی با آسیب رساندن به خود کسب کردن خیلی متفاوت است ، ثم به معنی مرتبه بعدی است نه بعد زمانی ، ما اول میریم مدرسه ثم سپس میریم دانشگاه ، اول حرف فهمیدن و یاد میگیریم سپس میریم سر کلاس مرد دانا یا استاد ، 

لیقضی اجل مسمی ، حتما باید تو روز اجل مسمی یقضی بشه ؟ نمیشه در حال خواب بشه ؟ معنی و تفسیر آیه ، 

او کسی است که شما به وقت شب میمیراند و آنچه دست و پا زده آید و کسب کرده آید میداند ، سپس در آن میراندن شما را بر می انگیزد ، ( رویا دیدن ) و اگر کسی در رویا اجل مسمی رسیده باشه چه فرقی داره ؟ سپس الیه مرجعکم ، در اون بیدار شدن ، بسوی او رجوع میکنید ، چون هیچ آگاهی از این دنیای بیداری به آنجا نبرده ایم فقط بر حسب فطرت ، دنبال ربّ، مادر ، نیمه گم شده خود هستیم ، و سپس او شما را به آنچه که در این بیداری انجام می‌دادید آگاه میکند ، تا اونجا هم ، در عالم رویا ، عالم اخرة، یا هر اسم دیگه ای ، خودت و بجا بیاری ، آگاهی این دنیا به اون دنیا منتقل میشه ، و حتی در همین دنیا وقتی از خواب بیدار میشیم ، اگر بسوی او رجوع نکنیم ، کی یادش میاد که کی هست ؟ دیروز و امروز و فردا چیه ؟ ولی بعد از رجوع به او و آگاه شدن به آنچه انجام می‌دادیم ، ما را به خود می آورد که باید بیدار بشم برم سر کار ، ( همه اینها هم در بیداری و هم در خواب مصداق دارند )

بسم الله 

ببینید ما در تفاسیر زیادی داریم که خود خواب نوعی بازگشت جان به جان آفرین است و خواب هم به نوعی برادر مرگ است خیلی ها خوابیدند ولی هنوز که هنوز بیدار نشدند ...

اما در مورد اجل  در علم کلام ما دو نوع اجل داریم یک اجل مسمی و دوم اجل معلق  ...

اولی(اجل مسمی) همان است که انسان در زمان تولد زمان مرگ هم برای خداوند متعال پوشیده نیست یعنی یک دوره زمانی معین برای رسیدن به کمال انسانی و در نهایت گرفتن بهشت چرا که امیر المومنین ع میفرمایند که اگر انسان زندگیش را به بهای کمتر از بهشت بفروشد او خسران کرده است...

دومی (اجل معلق)همان است که  وابسته به رفتار و کردار وحسنات و سیئات انسان دارد  هم خوبی به نوعی اجل معلق را میاورد و هم بدی چطور  در مورد اول به خاطر اینکه خداوند متعال خوب است و خوبی ها را دوست دارد پس انسان را به نزد خود میخواند تا  در امان باشد و دومی هم باز خداوند متعال بنده اش را دوست دارد و نمیخواهد که بیشتر گناه کند که باز به سمت خود میخواند ....

حالا باز تفاسیر زیادی داریم که امیدوارم همین مقدار کارتان را پیش ببرد ان شا الله

با سلام

اوّل از خواب می‌گوید که شب  روحمان را می‌گیرد بعد به ما برمی‌گرداند تا موعد حتمی (اجل مسمّی) 

ثمّ الیه  مرجعکم: سپس بازگشتتان به سوی اوست (مرگ)

برگرفته از ترجمه آیة الله طباطبایی ( تفسیر المیزان):

و او چنان خدایی است كه می‌میراند شما را در شب و می‌داند آنچه را كه كسب می‌کنید به روز، بعد از آن برمی‌خیزاند شما را در آن روز، تا بگذرد آن موعدى كه معيّن فرموده، سپس به سوى خدا است برگشت شما، آن گاه، آگاه می‌سازد شما را به آنچه كه امروز می‌کنید.