این ابیات از مثنوی مولانا را معنی کنید و مفهوم آنرا بیان نمایید
شعله‌ها با گوهران گردان بود
شعله آن جانب رود هم کان بود
نور روزن گرد خانه می‌دود
زانک خور برجی به برجی می‌رود
✏ «مولوی»
١ پاسخ
این ابیات از مثنوی معنوی مولانا به زیبایی به توصیف حرکت و پویایی نور و شعله‌ها می‌پردازد. در اینجا، مولانا از استعاره‌های طبیعی برای بیان مفاهیم عمیق‌تر استفاده می‌کند.
معنی ابیات:- شعله‌ها با گوهران گردان بود / شعله آن جانب رود هم کان بود
- شعله‌ها (نورها) با گوهران (سنگ‌های قیمتی) در حال چرخش و حرکت هستند. این شعله‌ها به سمت معدن (کان) می‌روند، جایی که گوهران از آنجا استخراج می‌شوند. این بیت به حرکت و پویایی نور و شعله‌ها اشاره دارد که به سمت منبع خود بازمی‌گردند.
- نور روزن گرد خانه می‌دود / زانک خور برجی به برجی می‌رود
نور از روزنه (پنجره) به دور خانه می‌چرخد، زیرا خورشید از برجی به برجی (از یک برج فلکی به برج دیگر) حرکت می‌کند. این بیت به حرکت نور خورشید در طول روز و تغییر موقعیت آن در آسمان اشاره دارد.
مفهوم کلی: مولانا در این ابیات به حرکت دائمی و پویایی جهان اشاره می‌کند. او از تصاویر طبیعی مانند شعله‌ها و نور خورشید استفاده می‌کند تا نشان دهد که همه چیز در جهان در حال حرکت و تغییر است. این حرکت و تغییر، بخشی از نظم طبیعی جهان است و به ما یادآوری می‌کند که همه چیز به منبع خود بازمی‌گردد.
پاسخ شما
