Multinational Corporation (MNC) به چه شرکت هایی میگن ؟

اگر بخوام مختصر و مفید بگم و مثل دیگر دوستان کپی نکنم باید بگم که ؛

Multinational Corporation (MNC)
  یعنی شرکتی که تو چند تا کشور مختلف کار می‌کنه. این شرکت‌ها معمولاً دفترها یا کارخانه‌های خودشون رو تو کشورهای مختلف دارن و به‌طور جهانی کار می‌کنن. مثلاً شرکت‌هایی مثل Apple و ToyotaوCoca-ColaوSamsungو ...   از این دسته‌ان، چون تو کشورهای زیادی فعالیت دارن و محصولاتشون رو به بازارهای مختلف می‌برن.
دلایل دیگه ای هم برای این کار دارن ، مثلا اگر تولید کننده محصولات غیر خوراکی باشن برای دریافت منابع و یا نیروی کار ارزونتر این کار رو میکنن و اگر هم تولید کننده محصولات غذایی باشن برای شخصی سازی ذائقه اون منطقه ،نیروی کار ارزونتر و جابجا نکردناون محصول و مشکلاتش این کار رو میکنن .

 

در خصوص تعریفی جامع و کامل برای  شرکت های چند ملیتی اتفاق نظر خاصی وجود ندارد و هر صاحب نظری دیدگاه و نکات خاص خود را دارد. این امر تا آنجا پیش رفته که حتی در خصوص اصطلاح لاتین بیانگر این شرکت ها نیز هیچگونه اتفاق نظری وجود ندارد. اگر سری به فرهنگهای کاربردی و تخصصی بزنید،از عبارات مختلفی مانند Multinational Enterprises وMultinational Corporations وTransnational Companies/Enterprises نام می برند که رایج ترین آن البته همین  Multinational Enterprises  که  به اختصار MNEانامیده می شوند.

در نگاه اول از اصطلاح شرکت چند ملیتی چنین  بر می آید  باید شرکتی باشد که توسط اشخاص با ملیت های گوناگون تشکیل و اداره می شود، ولی خوب این برداشت از اصطلاح «چند ملیتی»اگرچه  کاملا منطقی است یک شرکت  نمی تواند دارای چند ملیت یا تابعیت باشد.  بر طبق قوانین معمول تجارت هر شرکتی ملیت یا تابعیت کشوری را دارد که در آنجا ثبت شده است. پس چند ملیتی نامیدن در صورت معنی دارد که تشکیل دهندگان آن دارای ملیت های مختلفی باشند، و الا باید گفت اصطلاح شرکت چند ملیتی اصطلاح درستی نیست. این انتقاد در شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل یعنی ecosoc هم توسط نمایندگان برخی از کشورها استدلال شده است. لذا پیشنهاد شد که به جای شرکت چند ملیتی،اضطلاح جامع نگرتر شرکت فراملی به کار رود یعنی Transnational Corporations = TNCو این اصطلاح منظور از شرکت های مورد بحث را بهتر می رساند اما بازهم یک جای کار بقول معروف می لنگد. حتی در چهارچوب unctad نزاع بر سر اصطلاح این مناسب برای این شرکت ها مدت ها در میان کشورهای توسعه یافته (شمال) و در حال توسعه (جنوب) ادامه داشته است و ریشه این نزاع نحوه نگرش به شرکت های چند ملیتی بود. کشورهای شمال اصطلاح چند ملیتی را ترجیح می دادند چرا که معتقد بودند شرکت های چند ملیتی در قلمرو حاکمیت دو یا چند کشور فعالیت دارند و لذا برای قانونمند کردن رفتار آنها لازم است کشورهای درگیر با این چنین شرکت هایی باهم هماهنگ باشند. در مقابل کشورهای جنوب اصطلاح فراملی را ترجیح می دادند و معقتد بودند فعالیت شرکت های چند ملیتی آنچنان در جهان گسترده شده است که نظام های حقوق داخلی نمی توانند آنها را قانونمند کنند و لذا بایست حقوق بین الملل این شرکت ها را به عنوان تابعان حقوق بین الملل سر و سامان دهد. نهایتا پیرو اکثریت عددی کشورهای جنوب، آنکتاد اصطلاح شرکت های فراملی را پذیرفت.

با این حال اگر بخواهیم اصطلاح چند ملیتی را توجیه کنیم باید گفت چون شرکت چند ملیتی در ماهیت خود متشکل از یک شرکت مادر و چند شرکت فرعی است و شرکت مادر تابعیت شرکت محل ثبت خود را دارد و شرکت های فرعی تابعیت کشورهایی که در آنجا برای فعالیت ثبت شده اند، لذا مجموع شرکت مادر و شرکت های فرعی چند ملیتی خواهد بود. مثل تویوتا،پژو یا حتا مک دونالد (Mackdonald) که در غالب کشورها فعالیت می کند، یا کوکاکولا. حال اگر سراغ شرکتهایی مانند "تلگرام" "گروه متا" یا حتا "تیک تاک"برویم کار گیج کننده تر می شود! منتها اگر شرکتی به اسم خود و بدون داشتن شرکت های فرعی و با سرمایه گذاری در کشورهای دیگر فعالیت کند، دیگر اصطلاح چند ملیتی دقیق نخواهد بود. لذا برای جامعیت همان اصطلاح شرکت فراملی یا فرامرزی مناسب است و دیگر مهم نیست دارای توابعی با ملیت های مختلف باشد یا صرفا سرمایه گذاری کند. لکن با توجه به کاربرد رایج اصلاح شرکت چند ملیتی در نوشته های فارسی، ما نیز از این اصطلاح استفاده می کنیم.

گفته می شود که بالاخره  David Eli Lilienthal تاجر و وکیل آمریکایی (متولد 1899، وفات 1981، نیویورک) اولین تعریف را در سال 1960 ارائه کرده است: شرکتی که در یک کشور تشکیل شده اما تحت مقررات کشورهای دیگر هم فعالیت می کند. این تعریف یک تعریف ساده است اما مشکل همچمان پابرجاست چراکه این تعریف هم ،تعریف دقیقی نیست.

شرکت‌های چندملیتی (Multinational Corporations یا MNCs) به شرکت‌هایی گفته می‌شود که در بیش از یک کشور فعالیت دارند و تولید کالا یا خدمات را در کشورهای مختلف کنترل می‌کنند. این شرکت‌ها معمولاً دفاتر مرکزی خود را در یک کشور دارند و در کشورهای دیگر شعبه‌ها یا شرکت‌های تابعه‌ای دارند.

### مثال‌هایی از شرکت‌های چندملیتی:

**خارج از ایران:**

- **Apple**: این شرکت آمریکایی در زمینه تولید محصولات الکترونیکی و نرم‌افزار فعالیت دارد و در بسیاری از کشورهای جهان شعبه دارد

- **Toyota**: شرکت ژاپنی تولیدکننده خودرو که در بسیاری از کشورها کارخانه و نمایندگی دارد

- **Nestle**: شرکت سوئیسی تولیدکننده مواد غذایی و نوشیدنی که در بیش از 190 کشور فعالیت دارد⁴.

**در ایران:**

- **سامسونگ**: این شرکت کره‌ای در زمینه تولید محصولات الکترونیکی و لوازم خانگی فعالیت دارد و در ایران نیز شعبه‌ها و نمایندگی‌های مختلفی دارد.

- **ال‌جی**: شرکت کره‌ای دیگری که در زمینه تولید محصولات الکترونیکی و لوازم خانگی فعالیت دارد و در ایران نیز حضور دارد.

### تفاوت قوانین حاکم بر شرکت‌های چندملیتی و شرکت‌های معمولی:

شرکت‌های چندملیتی به دلیل فعالیت در کشورهای مختلف با قوانین و مقررات متنوعی روبرو هستند. برخی از تفاوت‌های کلیدی عبارتند از:

1. **قوانین مالیاتی**: شرکت‌های چندملیتی باید مالیات‌های مختلفی را در کشورهای مختلف پرداخت کنند و ممکن است با مسائل پیچیده‌ای مانند مالیات مضاعف روبرو شوند

2. **قوانین کار و استخدام**: این شرکت‌ها باید قوانین کار و استخدام هر کشور را رعایت کنند که ممکن است تفاوت‌های زیادی با یکدیگر داشته باشند

ابرشرکت چندملیتی یا کورپوریشن چندملیتی (به انگلیسی: Multinational corporation) یک کورپویشن (ابرشرکت) است که محصولات و خدمات خود را در یک یا چندین کشور دیگر به جز کشور مادر و اصلی خود، تحت مالکیت، ارائه و نظارت دارد.

یک کورپوریشن چندملیتی (مخفف انگلیسی: MNC) معمولاً یک شرکت بزرگ است که ممکن است از به هم پیوستن چند شرکت به وجود آمده باشد، خدمات یا کالاهای خود را در کشورهای مختلف ارائه کرده، ساخته یا به فروش می‌رساند. وسعت بسیار و فعالیت جهانی به صورت متمرکز از طریق شرکت‌های مادر، دو شاخصهٔ اصلی این شرکت‌ها است.

همۀ تعاریف مختلف شرکت‌های چندملیتی بر یکی از ویژگی‌های مشترک زیر متکی است: 

الف- دفاتر مرکزی شرکت از کشوری که محل فعالیت آن شرکت است، دورند؛ 

ب- فروش خارجی بخش زیادی از فروش کل شرکت است؛ و 

ج- مالکیت سهام یا مدیریت این شرکت‌ها سرشتی بین‌المللی دارد. 

بااین‌حال، شاید معمول‌ترین تعریف شرکت چندملیتی این است که اِم‌ان‌سی شرکتی است که تشکیلاتی را دست‌کم در دو کشور مدیریت و کنترل می‌کند.

در ایران می‌توان به شرکت های بزرگ نفتی جهان مانند shell ،total  یا خودروساز نظیر پژو و رنو و ... اشاره کرد. همین‌طور  MTN که با نام ایرانسل در ایران شناخته شده است.

در خارج ایران،  تویوتا، گوگل، فورد و ... می توان اشاره کرد:

 برخی از کشورها به‌منظور کاستن از تأثیرات مخرب ام‌ان‌سی‌ها و افزایش فواید احتمالی آنها در کشورهای میزبان، کوشیده‌اند رفتار این شرکت‌ها را تنظیم کنند. برخی از کشورهای درحال‌توسعه اکنون تنها به سرمایه‌گذاری‌های  اجازه کار می‌دهند (یعنی مشارکت انتفاعی محلی و وضع قوانینی برای انتقال فنّاوری و تربیت نیروی کار داخلی)؛ یا محدودیت‌هایی بر استفاده از سرمایه‌های وارداتی و انتقال سود تحمیل کرده‌اند؛ قوانین زیست‌محیطی وضع کرده‌اند؛ و نظایر آن. افزون‌براین، اتحادیهٔ اروپا (ای‌یو)، سازمان همکاری و توسعهٔ اقتصادی (اُای‌سی‌دی)، سازمان ملل متحد (یواِن)، سازمان تجارت جهانی (دابلیو‌تی‌اُ)، و کنفرانس سازمان ملل متحد دربارهٔ تجارت و توسعه (یو‌اِن‌سی‌تی‌اِی‌دی) قواعدی را برای رفتار ام‌ان‌سی‌ها وضع کرده‌اند.

شرکت چند ملیتی (MNC) یک نهاد تجاری است که در چندین کشور فعالیت می کند و در هر کشور حضور چشمگیری دارد. MNC ها با گستره جهانی، تنوع و پیچیدگی مشخص می شوند. در اینجا برخی از ویژگی های کلیدی یک شرکت چند ملیتی وجود دارد:

1- عملیات جهانی/Global operations: شرکت های چند ملیتی در چندین کشور فعالیت دارند که ممکن است شامل تولید، فروش، بازاریابی، تحقیق و توسعه باشد.

2- تنوع/Diversification: شرکت های چند ملیتی در صنایع، محصولات یا خدمات مختلف، اغلب با حضور در بخش های مختلف، فعالیت می کنند.

3- مدیریت بین المللی/International management: شرکت های چندملیتی دارای ساختار مدیریت متمرکزی هستند که بر عملیات در کشورها و مناطق مختلف نظارت می کند.

4- شرکت‌های فرعی/Subsidiaries: شرکت‌های چندملیتی اغلب در هر کشوری که در آن فعالیت می‌کنند، شرکت‌های تابعه یا وابسته ایجاد می‌کنند که می‌توانند نهادهای مستقل باشند یا تحت یک شرکت مادر فعالیت کنند.

5- معاملات برون مرزی/Cross-border transactions: شرکت های چند ملیتی در معاملات فرامرزی مانند واردات و صادرات کالاها و خدمات و سرمایه گذاری در بازارهای خارجی شرکت می کنند.

6- زنجیره تامین جهانی/Global supply chain: شرکت‌های چند ملیتی زنجیره‌های تامین جهانی را مدیریت می‌کنند که شامل تامین منابع، قطعات و محصولات از کشورهای مختلف است.

7- تنوع فرهنگی/Cultural diversity: شرکت‌های چندملیتی اغلب کارکنانی با پیشینه‌های فرهنگی متنوع دارند که نیازمند مدیریت مؤثر و استراتژی‌های ارتباطی است.
نمونه هایی از شرکت های چند ملیتی معروف عبارتند از:

شرکت های چند ملیتی نقش مهمی در اقتصاد جهانی ایفا می کنند، که منجر به نوآوری، ایجاد شغل و کمک به رشد اقتصادی می شود. با این حال، آنها همچنین با چالش‌های مرتبط با جهانی شدن، مانند مدیریت تفاوت‌های فرهنگی، پیمایش پیچیدگی‌های نظارتی، و رسیدگی به نگرانی‌های مربوط به مسئولیت اجتماعی و اثرات زیست‌محیطی مواجه هستند.

🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏

شرکت‌های چندملیتی (Multinational Corporations یا MNCs) به شرکت‌هایی گفته می‌شود که در بیش از یک کشور فعالیت دارند و معمولاً دارای دفاتر، کارخانه‌ها یا شعبه‌هایی در کشورهای مختلف هستند. این شرکت‌ها بخش قابل توجهی از درآمد خود را از عملیات خارج از کشور خود به دست می‌آورند.

مثال‌هایی از شرکت‌های چندملیتی:

• خارج از ایران:
  • Apple: شرکت فناوری آمریکایی که محصولات خود را در سراسر جهان تولید و توزیع می‌کند.
  • Toyota: شرکت خودروسازی ژاپنی که در بسیاری از کشورها کارخانه و دفاتر دارد.

  • Nestlé: شرکت مواد غذایی سوئیسی که در بیش از 190 کشور فعالیت می‌کند.

• در ایران:
  • سامسونگ: شرکت کره‌ای که در ایران نیز محصولات خود را عرضه می‌کند. ( البته در سالیان اخیر و بعد از تحریم ها متاسفانه از کشور خارج شده اند)

  • ال‌جی: شرکت کره‌ای دیگری که در بازار ایران حضور دارد.

تفاوت قوانین حاکم بر شرکت‌های چندملیتی و شرکت‌های معمولی:

1. قوانین مالیاتی: شرکت‌های چندملیتی ممکن است با قوانین مالیاتی پیچیده‌تری مواجه شوند، زیرا باید مالیات‌های مختلفی را در کشورهای مختلف پرداخت کنند. این شرکت‌ها معمولاً از استراتژی‌های مالیاتی پیچیده برای بهینه‌سازی مالیات خود استفاده می‌کنند.
2. قوانین کار و استخدام: شرکت‌های چندملیتی باید قوانین کار و استخدام هر کشور را رعایت کنند که ممکن است بسیار متفاوت باشد.
3. قوانین تجاری و واردات/صادرات: این شرکت‌ها باید با قوانین تجاری و واردات/صادرات هر کشور آشنا باشند و آن‌ها را رعایت کنند.
4. مسائل زیست‌محیطی و اجتماعی: شرکت‌های چندملیتی معمولاً تحت نظارت بیشتری از نظر مسائل زیست‌محیطی و اجتماعی قرار دارند و باید استانداردهای بین‌المللی را رعایت کنند.

شرکت‌های چندملیتی (MNC)

شرکت‌های چندملیتی یا MNC (Multinational Corporation) به شرکت‌هایی گفته می‌شود که در بیش از یک کشور فعالیت می‌کنند و عملیات‌های تجاری، تولید یا فروش محصولات و خدمات خود را در سطح بین‌المللی گسترش داده‌اند. این شرکت‌ها معمولاً مقر اصلی در یک کشور دارند اما شعبه‌ها، کارخانه‌ها یا دفاتر نمایندگی آن‌ها در کشورهای مختلفی پراکنده است.

مثال‌هایی از شرکت‌های چندملیتی:

• در ایران:
  • ایران خودرو: با همکاری شرکت‌های خارجی مانند پژو و رنو، خودروهای مختلفی را تولید و عرضه می‌کند.
  • سایپا: با همکاری شرکت‌های خارجی مانند کیا و نیسان، خودروهای مختلفی را تولید و عرضه می‌کند.
  • همراه اول: یکی از بزرگترین اپراتورهای تلفن همراه در ایران است که با شرکت‌های بین‌المللی همکاری می‌کند.
  • ایرانسل: یکی دیگر از بزرگترین اپراتورهای تلفن همراه در ایران است که با شرکت‌های بین‌المللی همکاری می‌کند.
• در خارج از ایران:
  • صنعت خودرو: تویوتا، فولکس‌واگن، جنرال موتورز
  • صنعت فناوری: اپل، سامسونگ، گوگل
  • صنعت نوشابه: کوکاکولا، پپسی
  • صنعت سریع‌ غذا: مک‌دونالد، KFC

تفاوت قوانین حاکم بر شرکت‌های چندملیتی با شرکت‌های معمولی

بله، قوانین حاکم بر شرکت‌های چندملیتی با شرکت‌های معمولی تفاوت‌های قابل توجهی دارد. این تفاوت‌ها به دلیل ماهیت بین‌المللی فعالیت این شرکت‌ها و پیچیدگی‌های حقوقی ناشی از آن است. برخی از مهم‌ترین تفاوت‌ها عبارتند از:

• قوانین چندگانه: شرکت‌های چندملیتی باید به قوانین و مقررات مختلفی در کشورهای مختلفی که در آن فعالیت می‌کنند، پایبند باشند. این امر پیچیدگی‌های حقوقی زیادی را به همراه دارد.
• مالیات: پرداخت مالیات در کشورهای مختلف و معافیت‌های مالیاتی بین‌المللی، از جمله موضوعات پیچیده‌ای است که شرکت‌های چندملیتی با آن مواجه هستند.
• حقوق کار: قوانین کار در کشورهای مختلف متفاوت است و شرکت‌های چندملیتی باید به این قوانین در هر کشوری که فعالیت می‌کنند، پایبند باشند.
• مسئولیت اجتماعی: شرکت‌های چندملیتی به دلیل تأثیر گسترده‌ای که بر اقتصاد و جوامع مختلف دارند، مسئولیت اجتماعی بیشتری نسبت به شرکت‌های معمولی بر عهده دارند.
• توافق‌نامه‌های بین‌المللی: این شرکت‌ها باید توافق‌نامه‌های بین‌المللی مختلفی مانند توافق‌نامه‌های تجارت آزاد را رعایت کنند.

• ایجاد اشتغال: این شرکت‌ها در کشورهای مختلف ایجاد اشتغال می‌کنند.
• انتقال فناوری: با انتقال فناوری به کشورهای مختلف، به توسعه اقتصادی کمک می‌کنند.
• افزایش رقابت: با افزایش رقابت، کیفیت محصولات و خدمات بهبود می‌یابد.
• گسترش بازارها: این شرکت‌ها به گسترش بازارهای جهانی کمک می‌کنند.

• تفاوت‌های فرهنگی: تفاوت‌های فرهنگی در کشورهای مختلف می‌تواند چالش‌هایی را برای این شرکت‌ها ایجاد کند.
• نوسانات نرخ ارز: نوسانات نرخ ارز می‌تواند بر سودآوری این شرکت‌ها تأثیر بگذارد.
• ریسک‌های سیاسی: تغییرات سیاسی در کشورهای مختلف می‌تواند بر فعالیت این شرکت‌ها تأثیر بگذارد.
• مقررات زیست‌محیطی: شرکت‌های چندملیتی باید به مقررات زیست‌محیطی مختلفی در کشورهای مختلف پایبند باشند.

شرکت‌های چندملیتی (MNC) شرکت‌هایی هستند که فعالیت‌های تجاری خود را در کشورهای مختلف انجام می‌دهند. مثال‌هایی از MNC ها عبارتند از: شرکت‌های نفتی بین‌المللی مانند شل، بپ، شرکت‌های فناوری نظیر آپل و مایکروسافت، و شرکت‌های خودروسازی چون تویوتا و فورد.

قوانین حاکم بر MNC ها به دلیل فعالیت چندجانبه آن‌ها، اغلب پیچیده‌تر از قوانین شرکت‌های داخلی است. MNC ها باید با قوانین محلی، قوانین بین‌المللی، و استانداردهای جهانی همخوانی داشته باشند که این امر باعث پیدا کردن روابط حقوقی و مالی پیچیده تر نسبت به شرکت‌های داخلی معمول می‌شود.