شعر یا عبارت "از عبادت می توان الله شد نِی توان موسی کلیم الله شد" یعنی چی و از کیست ؟
شعر یا عبارت
"از عبادت می توان الله شد نِی توان موسی کلیم الله شد"
یعنی چی و از کیست ؟
٢ پاسخ
سلام. بهترین منبع برای فهمیدن این کلام، مطالعه کتاب استاد مطهری هستش با عنوان «آزادی معنوی» . اصل حرفش از ص 41 شروع میشه، ولی این مطلب رو توی ص 45 میبینی. به آدرس اینترنتی هم میتونی بخونی؛ اینجا:
https://lib.eshia.ir/11030/1/44
این شعر معنی خیلی والای عرفانی داره. خلاصه اش اینه: عبادتی که خداوند انسان رو بهش امر میکنه، در حقیقت، انسان رو میخواد کمال الاهی بده و انسان رو به مظهر صفات خدایی تبدیل کنه، نه این که انسان رو بخواد «برده» بسازه . عبودیّت، در حقیقت، یافتن صفات ربوبیّت هستش .
پس معنی این شعر یعنی با عبادت قراره صفات الاهی پیدا کنی نه این که در حدّ یه برده و بنده بمونی و مثلا فقط تبدیل به یک بنده خوب مثل یه پیامبر بشی؛ نه؛ قراره مظهر صفات الاهی باشی.
تا اونجایی که بنده فکر می کنم، این بیت از مولانا جلالالدین محمد بلخی، معروف به مولوی است. معنای آن به این صورت است:
“با عبادت میتوان به مقام الوهیت (خداوندگاری) رسید، اما نمیتوان به مقام پیامبری موسی (کلیمالله) رسید.”