علم و اراده خداوند به همه چیز

علم خداوند به همه چیز در قرآن به عنوان ویژگی ای از علم بی‌نهایت و بی‌حد او معرفی شده است. آیه «إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ» به این نکته اشاره دارد که خداوند از تمام جزئیات و اتفاقات در عالم آگاه است و هیچ چیزی از علم او مخفی نیست.

در مورد اینکه آیا علم خداوند موجب اجبار انسان می‌شود یا خیر، باید گفت که علم خداوند با اراده و اختیار انسان در تضاد نیست. به عبارت دیگر، علم خداوند به آینده و اعمال انسان‌ها به معنای اجبار آنها نیست. خداوند با علمش از تمامی امور آگاه است، اما این علم به‌گونه‌ای نیست که اراده یا آزادی انتخاب انسان‌ها را سلب کند.

خداوند اراده آزاد انسان‌ها را به رسمیت می‌شناسد و آنها را قادر می‌سازد که انتخاب‌های خود را انجام دهند. علم خداوند از پیش به همه چیز آگاه است، اما این آگاهی به معنای دخالت مستقیم در اعمال انسان‌ها یا اجبار آنها نیست. در حقیقت، خداوند با اراده و علم خود، اختیار انسان‌ها را در انتخاب رفتارهایشان حفظ کرده است.

بنابراین، علم خداوند با اراده همراه است و بر اساس این علم، هرچند خداوند از تمام جزئیات آگاه است، اما انسان‌ها همچنان مسئول اعمال خود هستند و در انتخاب‌هایشان مختارند. علم خداوند به عنوان یک ویژگی از ذات او به‌گونه‌ای است که به اراده آزاد انسان‌ها خللی وارد نمی‌کند.