شب مردان خدا روز جهان افروزست

در نظر سعدی مردان خدا چون در سایه لطف خداوندی به سر می‌برند و در طریقت جز حضرت حق جل و اعلی را تمنا نمی‌کنند و پیوسته از منبع نور الهی وجودشان مستفیض می‌شود، تاریکی برای آنان معنا و مفهومی ندارد؛ زیرا اینان منور به نور الهی می باشند. بنابراین شب چنین مردان نورانی و منور به نور روحانیت مانند روزی است که تمام عالم را روشن می‌کند و آنان بَرِیْ از ظلمت شبانه هستند چون جایی برای تاریکی در دنیای نورانی چنین مردان زاهدی نیست.

مرجع: سایت: 👇

https://vista.ir/w/a/16/f2ave/جلوه-هایی-از-خداشناسی-در-اشعار-سعدی,-اقبال,-بهار-و-سهراب-سپهری