چرا می گیم گرممه سردمه تشنمه یا گشنمه؟
نقش دستوری ام توی جمله ی «گرمم است» یا «سردم است» چیه؟
چرا به فروزه ضمیر می افزاییم برای گفتن هس ؟؟
٣ پاسخ
درواقع اینجا گرما و سرما یک حالته که داریم اعلام میکنیم من سردی در وجودم هست و یه جور خلاصه نویسی به حساب میاد . نه نهاده چون میشه پشتش نهاد من رو بعلاوش گذاشت نه میشه رو بهش داد که بگیم مفعوله و نه میشه بگی سردِ من هست که بگیم ترکیب اضافیه پس همون چکیده گوییه
چون واژه ی گرممه یه واژه ی جادویی هستش...
چنانچه نقل کردن که از یه آقای آذری زبان میخوان که از واژه ( ممه )جمله ای بسازه..
ایشون میگه ((گرمَمه))
که با تعجب پرسشگر مواجه میشه و پرسشگر که فکر میکرده خیلی زرنگه،اینبار ازش میخواد که از ((گرممه))جمله بسازه که اینبار جمله ی آقای آذری زبان این بود...
((گرممه آید به دستم/میفشارم با دو دستم))...
که نقله که پرسشگر ، از این حاضر جوابی مرد آذریزبان، چنان شگفت زده میشه و به وجد میاد که در لحظه نمیتونه هضمش کنه و دچار شک میشه و سپس دار فانی رو وداع میگه...
چون م آخر گرمم است / سردم است / تشنهم است / گشنهم است ، ضمیره و میتونیم بجاش بگیم تشنت است / گشنت است