من از بیراهه های حِلِه بر می‌گردم و آواز شب دارم

در قرن پنجم هجری شهر حله دارالعلم شیعیان بود و شهر حلب هم که در بیتهای بعدی میاید هم یکی از مراکز شیعیان بود. من فکر میکنم در این شعر منظور شاعر اینه که با دین خیلی آشناست که از کوچه پسکوچه های اون بر میگرده و آواز شب همان دعای شبه یا زمزمه ای هست که او یاد گرفته. بعدا از عشق مردان حلب میگه که اینهم بر میگرده به داستانهایی که مربوط به فداکاری شیعیان و عشق آنها به دینشان میشه.