تعریف کلی"social happiness"

شادمانی اجتماعی مفهومی چندوجهی است که به احساس رضایت و خرسندی افراد از تعاملات و روابطشان با جامعه اشاره دارد.

این مفهوم نه تنها احساس خوشبختی فردی را در بر می‌گیرد، بلکه سلامت و انسجام کل جامعه را نیز شامل می‌شود.

• احساس تعلق: احساس تعلق به یک گروه اجتماعی، مانند خانواده، دوستان، محل کار یا جامعه، یکی از پایه‌های اصلی شادمانی اجتماعی است.
• اعتماد اجتماعی: اعتماد به دیگران و نهادهای اجتماعی، مانند دولت، مدارس و سیستم قضایی، برای ایجاد حس امنیت و ثبات در جامعه ضروری است.
• مشارکت اجتماعی: مشارکت فعال در فعالیت‌های اجتماعی، مانند کار داوطلبانه، رای دادن یا حضور در رویدادهای اجتماعی، می‌تواند به افزایش حس تعلق و رضایت از زندگی افراد کمک کند.
• عدالت اجتماعی: دسترسی برابر به فرصت‌ها و منابع، مانند آموزش، مراقبت‌های بهداشتی و مسکن، برای ایجاد یک جامعه عادلانه و منصفانه که در آن همه افراد احساس ارزشمندی و احترام کنند، ضروری است.
• حمایت اجتماعی: داشتن شبکه‌ای از افراد حامی که در مواقع نیاز از ما حمایت می‌کنند، می‌تواند به افزایش تاب آوری و سلامت روان افراد کمک کند.

• عوامل فردی: سطح تحصیلات، درآمد، وضعیت سلامتی و شخصیت افراد می‌تواند بر میزان شادمانی اجتماعی آنها تأثیر بگذارد.
• عوامل اجتماعی: کیفیت روابط اجتماعی، هنجارها و ارزش‌های جامعه و سطح نابرابری اجتماعی می‌تواند بر شادمانی اجتماعی افراد تأثیر بگذارد.
• عوامل اقتصادی: ثبات اقتصادی، فرصت‌های شغلی و دسترسی به خدمات رفاهی می‌تواند بر شادمانی اجتماعی افراد تأثیر بگذارد.
• عوامل سیاسی: وجود یک دولت دموکراتیک، حاکمیت قانون و احترام به حقوق بشر می‌تواند بر شادمانی اجتماعی افراد تأثیر بگذارد.

با ایجاد سیاست‌ها و برنامه‌هایی که تعاملات و روابط اجتماعی مثبت را تشویق می‌کنند، عدالت اجتماعی را ارتقا می‌دهند و به نیازهای افراد در سطح جامعه رسیدگی می‌کنند، می‌توان به افزایش سطح شادمانی اجتماعی در جامعه کمک کرد.

• سلامت روان بهتر: افراد شادتر از نظر اجتماعی، از سلامت روان بهتری برخوردارند و کمتر در معرض افسردگی، اضطراب و سایر مشکلات سلامت روان قرار می‌گیرند.
• سلامت جسمی بهتر: افراد شادتر از نظر اجتماعی، از سلامت جسمی بهتری برخوردارند و کمتر در معرض بیماری‌های مزمن مانند بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت قرار می‌گیرند.
• افزایش بهره‌وری: افراد شادتر از نظر اجتماعی، خلاق‌تر، نوآورتر و در محل کار خود بهره‌ورتر هستند.
• کاهش جرم و جنایت: جوامع با سطح بالای شادمانی اجتماعی، نرخ جرم و جنایت پایین‌تری دارند.
• افزایش مشارکت مدنی: افراد شادتر از نظر اجتماعی، تمایل بیشتری به مشارکت در فعالیت‌های مدنی، مانند رای دادن، کار داوطلبانه و شرکت در تظاهرات دارند.