"طرف خیلی هفت خطه "

عبارت "هفت خط" در فرهنگ عامیانه فارسی به افرادی اطلاق میشود که بسیار زیرک، باهوش و مکار هستند . این اصطلاح ریشه در دوران ساسانیان دارد و به مراسم شرابخواری در حضور پادشاه برمیگردد. در آن زمان، پیمانههای شراب بدون پایه ساخته میشدند و دارندگان جام مجبور بودند محتویات آن را یکجا بنوشند. برای جلوگیری از مستی بیش از حد، پیمانهها دارای خطوطی بودند که میزان شراب مصرفی را مشخص میکردند. افرادی که توانایی نوشیدن شراب تا خط هفتم (بالاترین خط) را داشتند بدون اینکه مست شوند، "هفت خط" نامیده میشدند، یعنی افرادی با ظرفیت بالا و تسلط کامل بر فنون شرابخواری .  بنابراین، وقتی گفته میشود "طرف خیلی هفت خطه"، کنایه از این است که فرد بسیار زیرک و قادر به مدیریت شرایط مختلف با هوشمندی است. این اصطلاح به مرور زمان جنبه عام و مجازی پیدا کرده و در فرهنگ عامه به افراد باهوش و زیرک و مرد رند "هفت خط" اطلاق گردیده است .