"کیاست "در بیت زیر یعنی چی؟

دانایی، زیرکی ، از ریشه ی کیس ، مانند المومن کیس 

کلمه "کیاست" در شعر فارسی به معنای "خرد" یا "عقل سنجیده" است. این واژه اغلب برای اشاره به توانایی تشخیص و درک عمیق و دقیق مسائل به کار میرود. در بیتی که شما ذکر کردهاید، شاعر از کیاست به عنوان معیاری برای سنجش عقل دوراندیش استفاده میکند و میگوید که عقلایی که دارای چنین کیاستی هستند، حتی عقل دوراندیش را نیز در ترازویی مانند دیوانگی خود سنجیدهاند. به عبارت دیگر، شاعر بیان میکند که حتی عقلانیت و خردمندی در مقابل دیوانگی و شور و شیدایی قابل سنجش و مقایسه است. این استفاده از کیاست نشاندهنده تقدیر و ارزشی است که شاعر برای خرد و دانایی قائل است، حتی در مقابل حالتهای عاطفی و پرشور.