معادل فارسی خیلی قدیمی بگین:»

واژه‌ی گل به ریخت وُل در زبان پهلوی گفته می‌شده:

واژه وُل به چم گل در گویش پهلوی بابا طاهر همدانی:

مسلسل زلف بر رو ریته دیری / ول و سنبل به هم آمیته دیری

پریشان چون کری آن تار زلفان / به هر تاری دلی آویته دیری.

چمار:

زنجیره مو بر رویت ریخته داری / گل و سنبل به هم آمیخته داری

پریشان چون کنی آن تار زلفان / به هر تاری دلی آویخته داری.