به طور کلی ادبیات چیست ؟

ادبیات، مجموعه ای از آثار مکتوب است و از نظر  سنتی به آن دسته از آثار تخیلی شعر و نثر اطلاق می‌شود که با نیات نویسندگان و برتری زیبایی‌شناختی  آنها متمایز می‌شوند. ادبیات را می توان بر اساس سیستم های مختلفی از جمله زبان، منشاء ملی، دوره تاریخی، ژانر و موضوع طبقه بندی کرد.

ویرایش یازدهم فرهنگ لغت دانشگاهی مریام وبستر، ادبیات را «نوشته‌هایی می‌داند که در شکل یا بیان برتری دارند و ایده‌هایی با علاقه دائمی یا جهانی را بیان می‌کنند». والتر پاتر، منتقد قرن نوزدهمی، «موضوع ادبیات تخیلی یا هنری» را به عنوان «رونوشت، نه از واقعیت صرف، بلکه واقعیت در اشکال بی‌نهایت متنوع آن» یاد می‌کند. 

به عنوان یک هنر، ادبیات را می توان به عنوان سازماندهی کلمات برای ایجاد لذت روحی و احساسی توصیف کرد. با این حال، ادبیات از طریق کلمات، تجربه را فراتر از لذت «صرف» ارتقا  می دهد و می‌تواند به‌عنوان وسیله‌ای برای نقد و تأیید ارزش‌های فرهنگی به‌طور گسترده‌ در جامعه عمل می‌کند.

ناب ترین شکل ادبی غزل است و بعد از آن شعر مرثیه، حماسی، نمایشی، روایی و تشریحی می آید. نقادان بسیاری هستند که ترجیح می‌دهند نظریات نقد ادبی خود را بر تحلیل شعر استوار ‌کنند، زیرا مشکلات زیبایی‌شناختی ادبیات در ساده‌ترین و ناب‌ترین شکل آن در شعر یافت می‌شود. اما ادبیات محدود به شعر نیست و از قرن هجدهم به بعد رمان نیز علاوه بر شعر و نمایش جای خود را در دنیای ادبیات باز کرد.