مفهوم کلی این رباعی و معنی کلمه ی "دی ":

رباعی که اشاره کردید، به موضوع گذرا بودن زندگی و تغییر حالتهای انسانها در طول زمان اشاره دارد. کلمه "دی" در این رباعی به معنای "روز گذشته" یا "زمانی در گذشته" است. شاعر با بیان این رباعی، به تماشاچی نشان میدهد که کوزهگری در بازار، بر پارهای از گل لگد میزند و آن گل با زبان حال به کوزهگر میگوید که روزگاری من نیز مانند تو بودم، پس مرا با احترام نگهدار. این رباعی تأکید میکند که همه ما در معرض تغییر و فنا هستیم و باید به یاد داشته باشیم که هر کسی و هر چیزی ممکن است روزی جایگاهی متفاوت داشته باشد. این پیامی است درباره فروتنی و یادآوری اینکه همه ما از جنس یکسانی هستیم و باید یکدیگر را با احترام و مهربانی رفتار کنیم.