چرا به افراد نا بینا میگن "روشن دل"

اصطلاح "روشن دل" برای اشاره به افراد نابینا یا کم‌بینا در زبان فارسی ریشه در باورهای فرهنگی و معنوی دارد.

ریشه این اصطلاح به این باور برمی‌گردد که نابینایان، به دلیل محرومیت از نعمت بینایی، دارای درک و بصیرت معنوی عمیق‌تری هستند. در این نگاه، نابینایان به دلیل تمرکز بر جنبه‌های معنوی و درونی زندگی، "روشن دل" یا دارای قلب و درک روشن‌تری نسبت به افراد بینا هستند.

این اصطلاح ریشه در باورهای عرفانی و معنوی دارد که معتقدند نابینایان به دلیل عدم تمرکز بر جنبه‌های ظاهری و مادی، قادر به درک عمیق‌تر حقایق معنوی و روحانی هستند. به همین دلیل، آنها را "روشن دل" یا دارای قلبی روشن‌تر از دیگران می‌دانند.

در واقع، این اصطلاح نشان‌دهنده نگاه مثبت و ارزشمند به نابینایان در فرهنگ ایرانی است که آنها را دارای بصیرت و درک معنوی عمیق‌تری می‌داند.