شعر ای. دماوند

1. آوند به معنای دلیل یا وعاء(برهان، حجت، دلیل): در این معنی، شاعر ممکن است به دلیلی اشاره کند که زمین و آسمان را به هم وصل می‌کند.
2. آوند به معنای مانند مروارید: در این معنی، شاعر ممکن است به زیبایی و ارزش آن دلیل اشاره کند.

با توجه به مضمون شعر، معنی دوم به نظر می‌رسد که مناسب‌تر باشد. در این صورت، شاعر می‌خواهد به زیبایی و ارزش دلیل‌هایی که زمین و آسمان را به هم وصل می‌کنند، اشاره کند.

درود بر شما

آوند: آونگ، آویزان، آویخته

هنگامی که زمین از بیداد و ستمِ آسمان (روزگار) اینچنین خفه و خاموش و آویزان شد،…

 بیت آرایه ی  حسن تعلیل دارد؛  آسمان به خاطر ستم گردون خفه و خموش و معلّق است.

اینطور در نظر بگیرید که زمین به دار آویخته شده و  نا گریز است   .مانند بشری که دست و پا بسته حلق آویز شده 

یا مصلوب کردن

یا از دو پا واژگون  آویزان  کردن

مقصود شاعر  بیان ستم است. ستمکار و ظالم را آسمان در نظر گرفته و مظلوم را زمین

طی پرسش و‌جست و‌جو های بنده به این نتیجه رسیدم که. آوند در این بیت به معنی معلق و آویزان است.

آویزان سرنگون،اویخته،معلق،