«خوشا چاهی که آب از خود بر آرد.»

این ضرب المثل، معانی کنایی متعددی دارد که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌کنم:

1. اتکا به خود و استقلال:

چاه نمادی از فرد یا گروهی است که به توانایی و منابع خود متکی است و نیاز به یاری دیگران ندارد. آب نیز نمادی از موفقیت، ثروت و برکت است. بنابراین، این ضرب المثل به اهمیت اتکا به خود و استقلال برای رسیدن به موفقیت و برکت در زندگی اشاره دارد.

2. خودکفایی و عدم وابستگی:

چاه که آب خود را از منابع زیرزمینی تأمین می‌کند، نمادی از فرد یا گروهی است که به دیگران وابسته نیست و نیازهای خود را به تنهایی برآورده می‌کند. این ضرب المثل به اهمیت خودکفایی و عدم وابستگی به دیگران برای حفظ آزادی و عزت نفس اشاره دارد.

3. غرور و خودستایی:

در برخی موارد، این ضرب المثل در معنی کنایی و برای توصیف فردی به کار می‌رود که به توانایی و موفقیت خود بسیار مغرور است و خود را از دیگران برتر می‌داند. در این مورد، ضرب المثل به نقد غرور و خودستایی می‌پردازد و یادآور می‌شود که هیچ کس کامل نیست و همه به یاری و همکاری یکدیگر نیاز دارند.

4. اکتفا به داشته‌ها:

این ضرب المثل می‌تواند به معنی اکتفا به داشته‌ها و شکرگزاری برای آنها نیز باشد. چاه که آب خود را دارد، نیازی به جستجوی آب در جاهای دیگر ندارد. این ضرب المثل به ما یادآوری می‌کند که به جای حسرت خوردن برای داشته‌های دیگران، باید شکرگزار داشته‌های خود باشیم.