این بیت رو به نثر برگردونید

در اینجا من عمرم را صرف و وقف دیگران کرده و آنانرا راهنمایی و ارشاد  میکنم  و طالبان بسیاری در اطرافم  مشتاقانه  از نور دانش من بهره میبرند.

چراغ : نورِ آگاه بودن

گوشه مامن : دل

پروانه : موضوعاتی همچون فکر و اندیشه و تعقل و  پنج حس مادی

سوزنده : من یا نفس ، ایگو

نورِ جان یا آگاه بودن در دل است .

این نورِ جان است که بر موضوعات می تابد و من یا نفس از آن آگاه می شوم . 

پس هر جا که توجه من برود ، نورِ آگاهی بخش به آن سو می رود . 

پس من ، سوزنده چراغِ جان هستم برای ارضاء تمایلات نفس .

من یا نفس که همچون پیله به دور نورِ جان هست ، موضوعات به دورش می گردند تا توجه را به سمت خود جلب کنند . 

 پروانه  میتواند موضوعات لطیف و زیبا باشد.

معشوقه چو  آفتاب تابان گردد

عاشق به مثال ذره گردان گردد

حالا در این بیت قضیه برعکس می شود .

در حالت عادی ، من یا مشاهده گر در مرکز است و موضوعات به دورش می گردند .

در مراقبه عمیق و رسیدن به نور جان  و جدائی مشاهده گر از نور ، حال که نور رویت می شود در لحظات جذب شدن ، حالا مشاهده گر به دور نور می چرخد و در آنجا ( دل )  هیچ موضوع   دیگری وجود ندارد .

برای درک کد واژگان اشعار بزرگان فارسی : 

rahnamaaries.blogfa.com 

شاد باشید

• سوزنده چراغ: استعاره از شمع
• مامن: مأمن، پناهگاه
• پروانه: استعاره از عاشق
• سرگشته: سرگردان، حیران