برگردان شعر به نثر روان

حجره ای کاندراوست ریع نمد قالی رومی و نهالی خز

فرش با موی ن او باشد

همچو موی سمور وقاقم وخز

گوهر نیک بباید که شود  لایق فیض

ورنه هر سنگ و گلی لوءلوء مرجان نشود 

یا شعر دیگری به همین معنی ومفهوم... 

ذاتبد نیکو نگردد چونکه بنیادش بداست

تربیت نا اهل را چون گردکان بر گنبد  است 

حالا یک بیت بداهه  خودم میسرایم،،، 

مکن زینت گلدان  ذکر حماری  خار

که مثل خارمغیلان بسی بود  بد زهر

به جنب سوسن و نسرین   نسترن بکار ای دوست

که درس عشق و فسون میدهند بمردم دهر

درهر کس این دو ویژگی( اصل و نسب نیکو و شایستگی فردی) را یافتی با او ارتباط برقرار کن و او را از دست نده زیرا چنین انسانی برای همه سودمند است.