برابر پارسی روان برای واژه مُشکِل

در بسیاری از جاها ما واژه مشکل را به‌جای اشکال به‌کار می‌بریم،

اگر خواسته و منظور دوستمان از واژه مشکل، مفهومی باشد که در این گزاره‌ها دیده می‌شود: من در کارم دچار مشکل شده‌ام، یا مشکلات زندگی مرا آسوده نمی‌گذارند،  یا   من مشکل درسی‌ام را به کمک دوستم برطرف کردم و... در اینها درواقع اشکال یا اشکالات درست است.

در این‌گونه موردها می‌توان از واژه‌های[گرفتاری، دردسر، سختی، دشواری]  بهره برد.

یا در اصطلاحهایی مانند مشکل مغزی یا مشکل اندامی،

می‌توان واژه‌ واماندگی را به‌جای مشکل به‌کار برد.