پرسش‌ها با دسته‌بندی (زبان فارسی => زبان فارسی => شعر)

جامی است در او آب خوش و آسوده اندر وسطش کشتی قیر اندوده  کشتی بانی در آن به رنگ دوده بر جای نشسته و جهان پیموده

از بهر خدا بنگر در رویِ چو زر جانا هر جا که روی ما را با خویش ببر جانا چون در دل ما آیی تو دامن خود برکش تا جامه نیالایی از خون جگر جانا ای ماه برآ آخر بر کوریِ مه‌رویان ابری سیه اندرکش در روی قم ...

به نثر روان برگردون

سعادت خواجه‌ تاشِ سایهٔ  تو صلاح از جملهٔ  پیرایهٔ  تو ✏ «نظامی»  

چون غنچه تصویر، دلم جمع ز تنگی است  امید گشایش ز نسیم سحرم نیست  آیا در مصراع اول آرایه پارادوکس وجود داره؟؟ دلیل بر اثبات حرفتون؟؟

یکی از طوق خود مه را شکسته یکی مه را ز غبغب طوق بسته ✏ «نظامی»  

سمن‌بر غافل از نظارهٔ شاه که سنبل بسته بد بر نرگسش راه ✏ «نظامی»  

طرار کیست ؟ چگونه کلاه از سر مه بر می دارند ؟ چگونه به یک عربده ، فلک را به چرخ آرند؟چگونه ساقی اند اما بی انگور؟ در روز گندم درو می کنند و در شب جو می کارند؟کجا میشه پیداشون کرد که به خدمتشون رفت؟بق ...

زمین‌کن کوهِ خود را گرم کرده سوی ارمن زمین را نرم کرده ✏ «نظامی»  

نم یا رب در این دولت که روی یار می‌بینم فراز سرو سیمینش گلی بر بار می‌بینم مگر طوبی برآمد در سرابستان جان من که بر هر شعبه‌ای مرغی شکرگفتار می‌بینم