۱کیو۸۴

دانشنامه عمومی

1Q84 ( به ژاپنی: いちきゅうはちよん 1Q84 ) ( ایچی - کیو - هاچی - یون ) رمانی از هاروکی موراکامی نویسنده ژاپنی ست که بین سال های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۰ منتشر شده است.
سال ۱۹۸۴ در کشور ژاپن «آئو مامه» در میان ترافیک شهر توکیو از تاکسی پیاده می شود. چرا که نمی خواهد یک قرار ملاقات بسیار مهم را از دست بدهد. او برای آن که به اتوبان برسد، از پله های اتوبان استفاده می کند، و بدون آن که متوجه شود، وارد یک دنیای موازی با دنیای واقعی می شود. تنها در نگاه دوم است که متوجه تغییرات کوچکی مانند اونیفورم متفاوت پلیس ها می شود. او با یک فرقه برخورد می کند که تا کنون در مورد آن هیچ چیزی نشنیده است. او درست به موقع به قرار ملاقاتش می رسد و در یک هتل مردی را با یک سوزن بسیار کوچک به قتل می رساند. ناگهان دو ماه از آسمان آویخته می شود. «موراکامی» در طرف دیگر داستان به یک نویسنده غیر حرفه ای به نام «تنگو» پرداخته است. «تنگو» زمانی که سفارش ویرایش اولین رمان نوجوان ۱۷ ساله ای به نام «فوکائری» با عنوان «عروسکی از هوا» را می پذیرد، چیزهای عجیب و غیرعادی را پشت سر می گذارد. در این کتاب نه تنها ماهیت روح مانند «لیتل پیپل»، بلکه همچنین یک فرقه مذهبی با آیین های هولناک آشکار می شود. زمانی که این کتاب با موفقیتی بزرگ روبرو می شود، اینگونه به نظر می رسد که داستان در حال به واقعیت پیوستن است. «موراکامی» هوشمندانه در فصل های کتابش به تناوب رشته ماجراها را برای ساختن داستان به هم می بافد. به زودی روشن می شود که قهرمانان او به عنوان دانشجو شناخته شده اند و در برهه زمانی به دست فراموشی سپرده نشده اند. «آئو مامه» و «تنگو» نه فقط به این دلیل قهرمانان معمولی «موراکامی» هستند. بلکه باهوش، با استعداد، جذاب و دچار اختلال روابط هستند. این خصلت ها برای «موراکامی» شرط های مهم و لازم قهرمانانش هستند. البته «موراکامی» تنها به روایت یک داستان عاشقانه نمی پردازد. او بارها مشکلات بزرگی همچون پیروی از اصول جمعیت های مذهبی و سوء استفاده از کودکان زیر سن قانونی را مطرح کرده است. چنانچه پیداست این نویسنده پرفروش مرموز خودش هم از فرقه مطرح شده در این کتاب رنج می برد. «موراکامی» پیش از این در یک کتاب غیر داستانی با عنوان «جنگ زیرزمینی» به مسئله مذهب و تعصب پرداخته و حمله فرقه «آئوم» با گاز به مترو توکیو را بررسی کرده است. «موراکامی» به طور مرتب نقل قول ها و اشارات تلویحی را مورد استفاده قرار داده است. بنابراین سال موازی داستان «۱ کیو ۸۴»، از روی تصادف یادآور رمان «۱۹۸۴» نوشته «جورج اورول» نیست و حرف انگلیسی «کیو»، در ژاپن مانند شماره «۹» خوانده می شود. اجزای سازنده این رمان جدید نیستند؛ آن ها مفصل و دقیقند. توصیفات به ظاهر بی اهمیت از موسیقی، ادبیات و آماده سازی غذا، رشته های روایی خیالی را آنقدر خوب به هم وصل می کند که این ویژگی تنها در آثار «موراکامی» به چشم می خورد. او به گونه ای به توصیف دنیاهای موازی، زنان قاتل و ارواح می پردازد که انگار همه آن ها واقعی اند. هزار صفحه بعد، «آئومامه» و «تنگو» اگر چه هنوز پیدا نشده اند، اما همچنان ماجراهای عجیب و غریب را از سر می گذرانند. در پایان کتاب، «آئومامه» همانند آغاز کتاب در یک اتوبان شلوغ قرار دارد. تا این جای کتاب برداشت ها اندک هستند و به جای پاسخ برای خواننده سؤال باقی می ماند. «موراکامی» در این اثر می خواست چیزی را به باد انتقاد بگیرد، به همین دلیل او می توانست کروشه های روایی بعضی بخش ها را کوتاه کند. آنچه «تنگو» با ویرایش کتاب «عروسکی از هوا» انجام می دهد، برای «۱ کیو ۸۴» نیز بی ضرر بوده است. «تنگو» در صفحه آخر این کتاب می گوید: «من آئومامه را خواهم یافت».
عکس ۱کیو۸۴
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس