گویْچۀ سفید خون (white blood cell)
(یا: لوکوسیت) یکی از انواع گوناگون یاخته های دفاعی بدن و موجب ایجاد ایمنی در برابر بیماری ها. برخی از یاخته ها، ازجمله نوتروفیل ها و ماکروفاژها، ریز موجودات مهاجم را در بر می گیرند. برخی دیگر یاخته های آلوده را ازبین می برند. لنفوسیت ها پاسخ های ایمنی اختصاصی تری ایجاد می کنند. یاخته های سفید خون بی رنگ، دارای سیتوپلاسم صاف یا دانه دار، و قادر به ایجاد حرکات آمیبی مستقل اند. این یاخته ها در خون، لنف، و سایر بافت های بدن یافت می شوند. برخلاف گویچه های قرمز بالغ خون، این یاخته ها دارای هسته اند. هر میلی متر مکعب خون انسان تقریباً ۱۱هزار لوکوسیت دارد. به ازای هر ۵۰۰ گویچۀ قرمز یک لوکوسیت در خون یافت می شود. تعداد یاخته های سفید خون ممکن است براثر بی غذایی، کم خونی بدخیم، و برخی عفونت ها، از قبیل تیفوئید و مالاریا، کاهش یابد (سفیدیاخته کاستی). افزایش تعداد این یاخته ها (سفیدیاخته فزونی) در پاسخ به رخدادهای طبیعی از قبیل هضم، تقلای فیزیکی بدن، حاملگی، و نیز در پاسخ به وقایع غیرطبیعی، ازجمله خون ریزی، سرطان، و اغلب عفونت ها، بروز می کند. برخی یاخته های سفید خون قادر به تولید پادتناند. پادتن ها مواد شیمیایی اختصاصی اند که به مواد شیمیایی ای که متعلق به بدن نیستند، از قبیل سموم یا مواد شیمیایی باکتری های بیماری زا، می چسبند. مواد شیمیایی ای که به بدن تعلق ندارند، بیگانه محسوب می شوند. اگر این مواد باعث تولید پادتن در بدن شوند، آنتی ژن نامیده می شوند. هرگاه این مواد بیگانه با خون تماس یابند، برخی از یاخته های سفید خاطرۀ پادتن مخصوصی را که برای دفاع لازم است به یاد می آورند. به این ترتیب، بار دیگر که به آن پادتن خاص نیاز باشد، تولید انبوه و سریع آن ممکن خواهد بود و از آسیب دیدن بدن جلوگیری می شود. بدن به این شیوه در برابر بیماری ایمنی نشان می دهد. همچنین، این فرآیند اساس ایمنی سازی با تلقیح مایۀ واکسن است.
(یا: لوکوسیت) یکی از انواع گوناگون یاخته های دفاعی بدن و موجب ایجاد ایمنی در برابر بیماری ها. برخی از یاخته ها، ازجمله نوتروفیل ها و ماکروفاژها، ریز موجودات مهاجم را در بر می گیرند. برخی دیگر یاخته های آلوده را ازبین می برند. لنفوسیت ها پاسخ های ایمنی اختصاصی تری ایجاد می کنند. یاخته های سفید خون بی رنگ، دارای سیتوپلاسم صاف یا دانه دار، و قادر به ایجاد حرکات آمیبی مستقل اند. این یاخته ها در خون، لنف، و سایر بافت های بدن یافت می شوند. برخلاف گویچه های قرمز بالغ خون، این یاخته ها دارای هسته اند. هر میلی متر مکعب خون انسان تقریباً ۱۱هزار لوکوسیت دارد. به ازای هر ۵۰۰ گویچۀ قرمز یک لوکوسیت در خون یافت می شود. تعداد یاخته های سفید خون ممکن است براثر بی غذایی، کم خونی بدخیم، و برخی عفونت ها، از قبیل تیفوئید و مالاریا، کاهش یابد (سفیدیاخته کاستی). افزایش تعداد این یاخته ها (سفیدیاخته فزونی) در پاسخ به رخدادهای طبیعی از قبیل هضم، تقلای فیزیکی بدن، حاملگی، و نیز در پاسخ به وقایع غیرطبیعی، ازجمله خون ریزی، سرطان، و اغلب عفونت ها، بروز می کند. برخی یاخته های سفید خون قادر به تولید پادتناند. پادتن ها مواد شیمیایی اختصاصی اند که به مواد شیمیایی ای که متعلق به بدن نیستند، از قبیل سموم یا مواد شیمیایی باکتری های بیماری زا، می چسبند. مواد شیمیایی ای که به بدن تعلق ندارند، بیگانه محسوب می شوند. اگر این مواد باعث تولید پادتن در بدن شوند، آنتی ژن نامیده می شوند. هرگاه این مواد بیگانه با خون تماس یابند، برخی از یاخته های سفید خاطرۀ پادتن مخصوصی را که برای دفاع لازم است به یاد می آورند. به این ترتیب، بار دیگر که به آن پادتن خاص نیاز باشد، تولید انبوه و سریع آن ممکن خواهد بود و از آسیب دیدن بدن جلوگیری می شود. بدن به این شیوه در برابر بیماری ایمنی نشان می دهد. همچنین، این فرآیند اساس ایمنی سازی با تلقیح مایۀ واکسن است.
wikijoo: گویچه_سفید_خون