کینه پرور

لغت نامه دهخدا

کینه پرور. [ ن َ / ن ِ پ َرْ وَ ] ( نف مرکب ) آنکه کینه دیگری در دل گیرد تا در فرصتی مناسب ابراز کند و انتقام گیرد :
آن کینه پروری که ز بغض تو دم زند
وآن خون گرفته ای که به کینت کشد رقم.
محمد عرفی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

آنکه کین. دیگری در دل گیرد تا در فرصتی مناسب ابراز کند و انتقام گیرد .

پیشنهاد کاربران

بپرس