کورنت

کورَنْت (Corinth)
خرابه های معبد آپولون
خرابه های معبد آپولون
خرابه های معبد آپولون
(یا : کورینت؛ به یونانی کورینتوس، به عربی قُرَنْت) بندری یونانی. بر روی تنگۀ کورنت است که پلوپونز را به خاک اصلی شبه جزیرۀ یونان متصل می‎کند. آبراه ۷کیلومتری کورنت، که در ۱۸۹۳ گشایش یافت، این تنگۀ صخره ای را به دو بخش تقسیم می‎کند. مرکز تجارت تنباکو و میوه‎های بومی است. محل دولت ـ شهر باستانی کورنت در ۷کیلومتری جنوب غربی بندر واقع شده است. کورنت قدیم را دوری ها به رهبری آلِتِس، نخستین پادشاه کورنت، در حدود ۱۰۰۰ـ ۹۰۰پ م بنا نهادند. در پایان قرن ۶پ‎‎م، کورنت به اتحادیۀ پلوپونزی به رهبری دولت ـ شهر اسپارت پیوست؛ و نقش مهمی در جنگ های ایران و یونان ایفا کرد. در ۱۴۶پ م، رومیان آن را ویران کردند. یولیوس سِزار در ۴۴پ م بار دیگر آن را به عنوان یکی از مستعمرات روم احیا و به مرکز استان رومی آخایاتبدیل کرد. پولُس قدیس در ۵۱م از کورنت دیدار کرد و دو رسالۀ خود را خطاب به کلیساهای آن جا نوشته است. کورنت پس از آن که چندبار دست‎ به ‎دست گشت، در ۱۸۲۲ بخشی از یونان مستقل شد. از آثار باستانی کورنت خرابه‎های معبد آپولون (۵۵۰پ م) است. اهمیت کورنت به سبب موقعیت استراتژیک آن بر روی تنگه‎‎ای نزدیک بنادر لخایوم، بندر غربی خلیج کورنت، و بندری برای تجارت با ایتالیا و سیسیل؛ و کِنْخِرئای، بندر شرقی در خلیج سارونیک، و بندری برای کشورهای شرق مدیترانه بود. فاصلۀ دو بندر فقط ۷ کیلومتر بود، و گرچه پِریاندِر در قرن ۵پ م و رومیان در قرن یک م تلاش کردند ارتباط حمل و نقل و بار را بهبود بخشند، ولی آبراه تا قرن ۱۹ ساخته نشده ‎بود.