کنستانتین

/konstAntin/

معنی انگلیسی:
constantine

لغت نامه دهخدا

کنستانتین. [ ک ُ ] ( اِخ ) پاپ ( 708 - 715 م. ). ( از لاروس ).

کنستانتین.[ ک ُ ] ( اِخ ) رجوع به قسطنطین و کنستانت اول شود.

کنستانتین. [ ک ُ ]( اِخ ) کنستانتین اول پادشاه یونان متولد 1868 م. در آتن و متوفی 1923. وی درسال 1913 به جانشینی پدرش ژرژ اول به سلطنت رسید و در سال 1917 تبعید شد در سال 1920 دوباره پادشاه گردید و در سال 1922 از سلطنت کناره گرفت. ( از لاروس ).

فرهنگ فارسی

نام دو پادشاه یونان : کنستانتین اول . ( و. آتن ۱۸۶۸ - ف. ۱۹۲۳ م . ) . وی در سال ۱۹۱۳ به جانشینی پدرش ژرژ اول به سلطنت رسید و در سال ۱۹۱۷ تبعید شد . کنستانتین اول در سال ۱۹۲٠ دوباره پادشاه گردید و در سال ۱۹۲۲ از سلطنت کناره گرفت . یا کنستانتین دوم . پسر پل اول پادشاه یونان ( جل. ۱۹۶۴ م . ) . وی فرماندهی کل قوای آن کشور را نیز بعهده داشت .

پیشنهاد کاربران

بپرس