کار در هند

دانشنامه عمومی

کار در هند ( انگلیسی: Labour in India ) در باره وضعیت استخدامی کار کنان در اقتصاد هند بحث می کند.
در سال ۲۰۱۲ هند دارای رده دوم در تعداد کارگر، ۴۸۷ میلیون نفر بعد از چین را در جهان داشت. . از این تعداد ۹۴٪ آنها در مشاغل غیررسمی کار می کنند، نظیر مؤسسات غیر سازماندهی شده، از فروشندگان دوره گرد گرفته تا کارگاه های خصوصی که در آن کارگران به صیقل زدن الماس و جواهرآلات می پردازند. بخش سازماندهی شده شامل کارمندان دولت ویا کارکنانی که در سازمانهای اقتصادی وابسته به دولت یا بخش خصوصی کار می کنند، می باشد. تعداد این کارکنان بالغ بر ۲۷٫۵ میلیون نفر است که ۱۷٫۳ میلیون نفر آنها در بخشهای مختلف دولت ویا شرکتهای وابسته به دولت کار می کنند. «دفتر تحقیق نمونه ملی هند» در شصت و هفتمین گزارش خود در سال ۲۰۱۰ اعلام کرده است که در هند ۵۸ میلیون شرکت غیر زراعی غیر متشکل وجود دارد. در سال ۲۰۰۸ بزرگترین مؤسسات سازمان یافته بخش خصوصی که بیش از ۱۰ نفر کارمند در هر مؤسسه داشتند عبارت بودند از: تولیدکنندگان ۵ میلیون، شرکتهای خدماتی ۲٫۲ میلیون که شامل مدارس خصوصی و بیمارستانها و درمانگاه های غیردولتی است، مؤسسات مالی ۱٫۱ میلیون، که شامل بانکها، صرافیها، شرکتهای بیمه و بنگاه های معاملات ملکی می باشد، شرکتهای زراعی ۱ میلیون. طبق آمار سال ۲۰۰۸ تعداد کارمندان همه قسمتهای دولت هند از تعداد کارکنان کلیه شرکتها و مؤسسات خصوصی بیشتر بود. اگر کارمندان شرکتهای دولتی و شهرداریها را هم بحساب آوریم نسبت تعداد کارمندان دولتی به بخش خصوصی ۱٫۸:۱ می شود. نسبت کارمندان مرد به زن در بخشهای مختلف دولت ۵:۱ است، و در بخش خصوصی این نسبت ۳:۱ می باشد. در مجموع شرکتهایی که بیش از ۱۰ کارمند دارند و مؤسسات خصوصی و دولتی کلاً آمار کارکنان زن ۵٫۵ میلیون نفر است در مقابل ۲۲ میلیون مرد. [ ۱] [ ۲]
عمده کار اقتصادی در هند توسط بخش غیر سازماندهی شده ( غیررسمی ) انجام می شود. بالای ۹۴٪ کارکنان درهند در بخش غیر سازماندهی شده کار می کنند از قبیل دکانهایی که توسط یک خانواده اداره می شود ویا فروشندگان دوره گرد خیابانی. عبارت بخش سازماندهی شده یا بخش رسمی در هند به شرکتها و مؤسساتی گفته می شود که دارای مجوز رسمی از جانب دولت بوده و مالیات GST می پردازند. در این بخش کارخانجات، شرکتهای بزرک تجارتی، مراکز بزرگ خرید، هتلها و تجارتخانه های بزرگ، قرار دارند. بخش غیر سازماندهی شده به کلیه فعالیتهای اقتصادی که فاقد جواز کار از جانب دولت هستند گفته می شود، نظیر انبارداری خصوصی، متخصصین، سوداگران روستائی، کشاورزان و غیره. گزارش سال ۲۰۰۸ وزارت کار هند می گوید کارکنان در بخش غیر سازماندهی شده شامل ۴ گروه می باشند. این تقسیم بندی کارکنان غیررسمی بر حسب نوع شغل، نوع استخدام، مخصوصاً در بخشهای مختلط و خدمات می باشد. گروه شغلی بخش غیررسمی شامل: کشاورزان زمیندار یا بی زمین، ماهیگیران، آنهایی که در امر حیوانات روستائی اشتغال دارند، کارکنان بخش ساختمانی، دباغان، بافندگان، اهل حرف، کارکنان کوره پزخانه ها، کارکنان چوب بریها و روغن کشیها می باشد. منظور از گروه استخدامی شامل کارکنانی است که عمدتاً بطور موقت استخدام می شوند، از قبیل کارگران قراردادی یا کارگران مهاجر. یک گروه دیگر کارگران شامل کارکنان شغلهای سطح پائین مثل نظافتچی ها، گاری چیها و حمالان می باشد. کارگران شاغل در رشته هایی نظیر روزنامه فروشی، کلفتها، نوکرها، دستفروشها و دوره گردها را نیز شامل می شود. ۵۲٪ کارکنان هند در کارهای کشاورزی، لبنیات، باغبانی و شغلهای وابسته به این نوع کارها مشغول هستند. حدود ۳۰ میلیون کارگر مهاجر در هند وجود دارد که اکثراً در کارهای موقت کشاورزی مشغول هستند و کار ثابت برای آنها متصور نیست. «دفتر تحقیق نمونه ملی هند» در شصت و هفتمین گزارش خود دریافت که در سال ۲۰۱۰ حدود ۱۰٪ کل کارکنان کشور در امر تولید غیرسازمانیافته، تجارت غیرسازمانیافته، خدمات خرده فروشی و غیرسازمانیافته کار می کنند. [ ۳] [ ۴]
عکس کار در هندعکس کار در هندعکس کار در هندعکس کار در هند
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس