کاخ جوانان

کاخ جوانان مکان هایی فرهنگی، هنری و آموزشی بود که برای پر کردن اوقات فراغت جوانان از سال ۱۳۴۵ در تهران و در بعضی مراکز استان ها و شهرستان ها ساخته شدند.
هدف این مراکز «ترقی سطح اخلاق جوانان کشور»، و هدایت شان به «اجتماعی که فقط پاکدامنی و انسانیت و شاه دوستی و بشردوستی و میهن پرستی در آنجا اساس زندگی است» اعلام شده بود.
در دوره نخست وزیری علی امینی در ۱۳۴۰ سازمانی بنام «سازمان رهبری جوانان» تأسیس شده بود که در زمینه های مختلفی چون ورزش، سخنرانی، تئاتر، موسیقی و البته به جز مسائل سیاسی، به مدت چهار سال فعالیت کرد و به دلیل عدم استقبال مناسب از سوی جوانان به باشگاهی ورزشی تبدیل گردید.
بعدها مسئولین متوجه شدند در برخی از کشورهای دنیا خانه هایی به نام خانه جوانان برپا شده بود که در جذب جوانان و گذراندن اوقات فراغت آنان موفقیت هایی داشتند.
در این خانه ها معمولاً زبانهای انگلیسی، فرانسه، آلمانی و زبان کشور مربوطه آموزش داده می شد و امکاناتی چون سالن های ورزشی، اتاق های سرگرمی، کلاسهای آموزشی، سالن های غذاخوری پیش بینی شده بود.
خانه های جوانان کشورهای مختلف دنیا با هم مرتبط بود و مرکز آن در کپنهاک قرار داشت.
جوانان برای استفاده از این خانه ها در نقاط مختلف جهان به عضویت خانه جوان کشور خود درمی آمدند
استرالیا، اتریش، بلژیک، کانادا، دانمارک، مصر، انگلستان، ایرلند، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، ایسلند، هندوستان، فلسطین، ایتالیا، ژاپن، لوکزامبورگ، مراکو، هلند، اسکاتلند، ونزوئلا، نروژ، پاکستان، لهستان، پرتغال، اسپانیا، سوئد، سوئیس، تونس، آمریکا، اروگوئه و تایلند خانه جوانان داشتند.
در آمریکا، انجمن یا سازمان جوانان وابسته به Y. M. C. A متعلق به جوانان مسیحی بیشترین نقش را در جذب نسل جوان به عهده داشت. این انجمن شعباتی نیز در برخی از کشورها تأسیس کرده بود و کمیته های مختلفی با وظایفی مشخص و معین فعالیت می کردند. کمیته مدیران شعب، کمیته اداری، کمیته ارتباطات و خدمات جهانی، کمیته روابط بین المللی از آن جمله بود.
ساخت اولین شعبه کاخ جوانان در جاده شمیران، بالاتر از سه راه ضرابخانه، با صرف ده میلیون تومان هزینه، در زمینی به مساحت هشت هزار متر مربع بمدت هفت ماه طول کشید و در ۴ آبان ۱۳۴۵ به دست محمدرضا شاه پهلوی افتتاح گردید. سپس ساختمان دیگری در ضلع غربی آن با ده هزار متر مربع فضا ضمیمه این مرکز شد.