چکش اشمیت

چکش اشمیت ( به انگلیسی: Schmidt hammer ) که با نام چکش سوئیسی نیز شناخته می شود. چکشی برگشت پذیر است که برای سنجش ویژگی های ماده های کشسان و به ویژه سنجش مقاومت فشاری، مقاومت خمشی، و مدول یانگ بتن و سنگ به کار می رود. [ ۱]
چکش اشمیت در سال ۱۹۵۴ ( میلادی ) توسط مهندس سوئیسی ارسنت اشمیت ساخته شد. [ ۲]
چکش اشمیت آزمونی غیر مخرب برای برآورد ویژگی های فیزیکی و مکانیکی بتن و سنگ است. به خاطر دقت، صرفه اقتصادی و جابجایی آسان، چکش اشمیت می­ تواند در هر دو بخش صحرایی و آزمایشگاهی بکار رود. [ ۳]
اساس مسئله ضربه و برگشت مربوط به تئوری گسترش موج است. هنگامی که جسمی به سطحی برخورد می کند موج فشاری پدید می آید. واکنش این موج فشاری، یک موج واجهشی است. نسبت دامنه این دو موج با عدد بازگشت و در نتیجه با مقاومت فشاری، مقاومت خمشی، و مدول یانگ، همبستگی دارد. [ ۳]
از میان گونه های چکش­ اشمیت، دو گونه L و N با انرژی ضربه ای به ترتیب ۰/۷۳۵ و ۲/۲۰۷ نیوتن­ متر، بیشترین کاربرد را در تعیین خصوصیات فیزیکی و مکانیکی سنگ دارند. یکی از خصوصیات مکانیکی قابل   پیش­ بینی با چکش اشمیت، تعیین مقاومت فشاری تک محوری بتن و سنگ است. گونه چکش اشمیت، با توجه به اختلاف در مقدار انرژی ضربه ای، می­ تواند در اندازه دقت این پیش بینی، مؤثر باشد. [ ۳]
چکش نوع L برای آزمون مواد نرم­ تر مانند سنگ ­هایی که بین ۲۰ تا ۱۵۰ مگاپاسکال مقاومت فشاری تک محوری دارند استفاده می شود. اما دامنه درست استفاده از این نوع چکش هنوز نامعلوم و مورد بحث است. [ ۳]
ای اس تی ام بین الملل راهنمای استفاده از چکش اشمیت با کد C805[ ۴] برای بتن و D5873[ ۵] برای سنگ ارائه کرده است.