پیپ مرشام

پیپ مرشام یک پیپ ساخته شده از ماده معدنی سپیولیت است، که با عنوان مرشام نیز شناخته شده است. مرشام ( تلفظ آلمانی: ، لغتی آلمانی برای «کف دریا» است که گاهی اوقات شناور در دریای سیاه یافت می شود و بیشتر تحت عنوان کف دریا شناخته می شود ( از این رو منشأ آلمانی این نام و همچنین نام فرانسوی با همین ماده است، écume de mer ) [ ۱]
خاصیتی که این سنگ دارد این است که می توان حکاکی های بسیار ظریف وروی آن انجام داد.
از قرن ۱۷ برای ساخت پیپ از این ماده معدنی استفاده می شد؛ نام دیگر مرشام «کف دریا» و رنگ طبیعی آن سفید است. چگالی پایینی دارد؛ یک ماده معدنی متخلخل است که باعث جذب بسیاری از مواد تنباکو در حین کشیدن پیپ می شود و در طول زمان رنگ آن به قهوه ای مایل به طلایی تغییر پیدا می کند.
در قدیم در کشور انگلستان پیپ های مرشام در بین کلکسیونرها قیمت گذاری و خرید و فروش می شد و به عنوان کالایی لوکس شناخته می شد.
اولین استفاده ثبت شده از مرشام برای ساخت پیپ به سال ۱۷۲۳ بازمی گردد. این ماده به سرعت به عنوان ماده ای مناسب برای تهیه دود خنک، خشک و طعم آور مورد توجه واقع شد. مرشام بخاطر داشتن طبیعت متخلخل، رطوبت و تنباکو از اعماق این سنگ کشیده می شود. مرشام جایگزین اصلی برای لوله های خشتی ( سفالین ) آن زمان شد و تا به امروز این مزیت خود را حفظ نموده است. اگرچه از اواسط دهه ۱۸۰۰ لوله های پیپ از جنس چوب erica arbora به رایج ترین لوله های پیپ تبدیل شده اند.
با آغاز استفاده از چوب «بریار» از گیاه ( Erica arbora ) ، از اوایل دهه ۱۸۲۰، تقاضا برای پیپ های سفالی و در مرحله بعد، پیپ های مرشام را تا حد زیادی کاهش داد. ویژگی های مرشام با قرار دادن «استم های بریار» همراه با کاسه ای از جنس مرشام ترکیب شده است. برخی افرادی که از پیپ استفاده می کنند بر این باورند که پیپ های چوبی مرشام با دسته چوبی از جنس گیاه مزبور تخلخل و کیفیت بالایی از دود را ایجاد می کنند که بعلت کیفیت جذب حرارتی و ماندگاری چوب مورد استفاده است. با این حال قبل از تمیز کردن لوله باید مرشام خنک شود و چوب بریار پس از چند روز استعمال باید استراحت کند، بنابراین این ترکیب با برخی از اشکالات هر دو ماده همراه است. نازکی آستر می تواند تأثیری در میزان دوام پیپ داشته باشد و برخی از افراد پیپ های خود را تمیز نمی کنند و باعث ترک خوردگی مرشام می شود.