پیرایه دان

لغت نامه دهخدا

پیرایه دان. [ را ی َ / ی ِ ] ( اِ مرکب ) درج و آن ظرفی است که زنان اسباب و جواهر در آن نهند ( لغت محلی شوشتر نسخه خطی ). طبله زنان که پیرایه و جواهر در آن نهند. ( از منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) طبل. زنان که پیرایه و جواهر در آن نهند ظرفی است که زنان اسباب و جواهر در آن گذارند.

پیشنهاد کاربران

بپرس