پیانوی دیجیتال نوعی ساز شستی دار الکترونیکی است که در درجهٔ اول به عنوان جایگزینی برای پیانوی آکوستیک سنتی طراحی شده است که هم از نظر احساس نواختن و هم در صدایی که تولید می کند مشابه پیانو است. پیانوهای دیجیتال از شبیه سازی یا نمونه های ضبط شدهٔ یک پیانوی آکوستیک استفاده می کنند و صدا از طریق بلندگوهای داخلی نواخته می شود. این پیانوها همچنین دارای کلیدهای وزنی هستند که حس یک پیانوی آکوستیک را ایجاد می کنند. برخی از پیانوهای دیجیتال به گونه ای طراحی شده اند که شبیه پیانوهای ایستاده یا گرند نیز هستند. برخی دیگر ممکن است بسیار ساده و بدون پایه باشند.
در حالی که گاه ممکن است پیانوهای دیجیتال از نظر حس و صدا از پیانوهای آکوستیک ضعیف تر باشند، اما از مزایای آن می توان به کوچک تر بودن، وزن بسیار کمتر و هزینهٔ کمتر نسبت به پیانوی آکوستیک اشاره کرد. علاوه بر این، آن ها نیازی به کوک ندارند، و کوک آن ها را می توان تغییر داد تا با کوک یک ساز دیگر مطابقت داشته باشد ( برای مثال یک ارگ بادی ) . مانند سایر آلات موسیقی الکترونیکی، آن ها را می توان به یک تقویت کننده ( آمپلی فایر ) یا یک سامانه صوتی عمومی متصل کرد تا صدایی به اندازهٔ کافی بلند برای یک سالن بزرگ تولید کند یا در هنگام نیاز، صدای آن تنها از طریق یک هدفون شنیده شود. برخی از پیانوهای دیجیتال می توانند صداهای دیگری را به غیر از پیانو تقلید کنند که رایج ترین آن ها عبارت اند از ارگ بادی، پیانوی الکتریک، ارگ هموند و هارپسیکورد. پیانوهای دیجیتال اغلب در مدارس موسیقی و استودیوهای موسیقی به عنوان جایگزینی برای سازهای سنتی استفاده می شوند. [ ۱]
مشابه پیانوی آکوستیک سنتی، ویژگی بارز پیانوی دیجیتال، دارا بودن یک کیبورد موسیقی با ۸۸ کلید است. کلیدها برای شبیه سازی عملکرد پیانوی آکوستیک، وزن دارند و به «سرعت» حساس هستند، به طوری که صدا و رنگ نت نواخته شده به «شدت» فشار دادن کلید بستگی دارد. [ ۲]
سازهایی که کلیدهای کمتری دارند و آن هایی که دارای کلیدهایی هستند که وزن ندارند ( شبیه به اُرگ های الکتریکی و سینت سایزرها ) یا به «سرعت» حساس نیستند، به جای پیانوهای دیجیتال، کیبوردهای الکترونیکی یا دیجیتال نامیده می شوند. [ ۳] برخی از پیانوهای دیجیتال از چکش های واقعی برای شبیه سازی بهتر لمس یک پیانوی بزرگ استفاده می کنند. [ ۴] پیانوهای دیجیتال معمولاً از سنسورهای آنالوگ برای عملکرد صفحه کلید خود استفاده می کنند، برخلاف سنسورهای دیجیتالِ یک کیبورد الکترونیکی معمولی و سینت سایزر. این حسگرها به روشی مشابه با جوی استیک های آنالوگ موجود در کنترل کننده های بازی های ویدیویی کار می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر حالی که گاه ممکن است پیانوهای دیجیتال از نظر حس و صدا از پیانوهای آکوستیک ضعیف تر باشند، اما از مزایای آن می توان به کوچک تر بودن، وزن بسیار کمتر و هزینهٔ کمتر نسبت به پیانوی آکوستیک اشاره کرد. علاوه بر این، آن ها نیازی به کوک ندارند، و کوک آن ها را می توان تغییر داد تا با کوک یک ساز دیگر مطابقت داشته باشد ( برای مثال یک ارگ بادی ) . مانند سایر آلات موسیقی الکترونیکی، آن ها را می توان به یک تقویت کننده ( آمپلی فایر ) یا یک سامانه صوتی عمومی متصل کرد تا صدایی به اندازهٔ کافی بلند برای یک سالن بزرگ تولید کند یا در هنگام نیاز، صدای آن تنها از طریق یک هدفون شنیده شود. برخی از پیانوهای دیجیتال می توانند صداهای دیگری را به غیر از پیانو تقلید کنند که رایج ترین آن ها عبارت اند از ارگ بادی، پیانوی الکتریک، ارگ هموند و هارپسیکورد. پیانوهای دیجیتال اغلب در مدارس موسیقی و استودیوهای موسیقی به عنوان جایگزینی برای سازهای سنتی استفاده می شوند. [ ۱]
مشابه پیانوی آکوستیک سنتی، ویژگی بارز پیانوی دیجیتال، دارا بودن یک کیبورد موسیقی با ۸۸ کلید است. کلیدها برای شبیه سازی عملکرد پیانوی آکوستیک، وزن دارند و به «سرعت» حساس هستند، به طوری که صدا و رنگ نت نواخته شده به «شدت» فشار دادن کلید بستگی دارد. [ ۲]
سازهایی که کلیدهای کمتری دارند و آن هایی که دارای کلیدهایی هستند که وزن ندارند ( شبیه به اُرگ های الکتریکی و سینت سایزرها ) یا به «سرعت» حساس نیستند، به جای پیانوهای دیجیتال، کیبوردهای الکترونیکی یا دیجیتال نامیده می شوند. [ ۳] برخی از پیانوهای دیجیتال از چکش های واقعی برای شبیه سازی بهتر لمس یک پیانوی بزرگ استفاده می کنند. [ ۴] پیانوهای دیجیتال معمولاً از سنسورهای آنالوگ برای عملکرد صفحه کلید خود استفاده می کنند، برخلاف سنسورهای دیجیتالِ یک کیبورد الکترونیکی معمولی و سینت سایزر. این حسگرها به روشی مشابه با جوی استیک های آنالوگ موجود در کنترل کننده های بازی های ویدیویی کار می کنند.
wiki: پیانوی دیجیتال