پیاتزا دی میریاکولی

پیاتزا دی میریاکولی ( ایتالیایی:  ؛ به معنی «چهارسوق معجزات» ) ، که به طور رسمی به عنوان پیاتزا دِل دومو ( به ایتالیایی: Piazza del Duomo؛ به معنی «کلیسای جامع چهارسوق» ) منطقه ای با دیوار ۸٫۸۷ هکتاری واقع در پیزا، توسکانی، ایتالیا، به عنوان مرکز مهم هنر قرون وسطی اروپا و یکی از بهترین مجموعه های معماری در جهان شناخته شده است. این میدان که مالک آن توسط کلیسای کاتولیک مقدس تلقی می شود، تحت تسلط چهار بنای مذهبی بزرگ است: کلیسای جامع پیزا، تعمیدگاه پیزا، برج کج پیزا و گورستان یادمان مشاهیر است.
نام Piazza dei Miracoli توسط نویسنده و شاعر ایتالیایی گابریله دانونزیو ابداع شد که در رمان Forse che sì forse che no ( 1910 ) میدان را به عنوان " prato dei Miracoli " یا "چمنزار معجزات" توصیف کرد. گاهی این میدان را Campo dei Miracoli ( "میدان معجزات" ) می نامند. در سال ۱۹۸۷، کل میدان به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد.