پویاننده

لغت نامه دهخدا

پویاننده. [ ن َ دَ / دِ ] ( نف ) آنکه کسی را بپوییدن دارد.براه برنده. دواننده. بپویه دارنده. بپویه برنده.

فرهنگ عمید

دواننده.

پیشنهاد کاربران

بپرس